Döşeğimde Ölürken'in baskısı 2 yıl kadar yapılmamıştı, ben de aradım durdum, tam sahaflardan almaya karar vermişken, tekrar baskısının çıktığını öğrendim. Muazzam haberdi benim için, Faulkner ile sonunda tanışacaktım, hem de Murat Belge önsözü ve çevirisiyle birlikte. Aslında bu kitabı bilinç akışı tekniğini incelemek vasıtasıyla aldım, daha doğrusu bu şekilde tanıştım. Yüksek Lisans tezimde incelemek istediğim bir konuydu ve bu kitabı da adaylar arasına almıştım, bu tekniğin edebiyatta yerinin mühim olduğunu düşünüyorum, zira Oğuz Atay'ı da bu tekniği muazzam kullanışı sebebiyle sevdim (tabii ki tek sebep değil ama, büyük bir sebep oldu). Faulkner değişik tekniklerin adamı, bunu iyice gördüm. Bu kitabı farklı kılan şey de, Faulkner'ın anlatım tekniğine getirdiği farklılık aslında. Bu kitapta 15 farklı karakterin gözünden görüyoruz olayları. Bu size göz korkutucu gelmesin, bir süre sonra kimin kim olduğu gayet rahat anlaşılıyor. Olay da gayet akıcı ilerliyor, olaylar ilerledikçe, her bir adımda farklı bir karaktere geçiyoruz. Yalnız her karakterin yer aldığı süre/bölüm çok farklı, bazısı sadece bir kez bilincini açıyor okura, bazısı da onlarca kez. Yazarın bu konuda dengesiz olması bence romanı daha da kaliteli kılıyor, zira bu sayılar aslında içerikle de uyumlu. Spoiler olmasın diye bu kısmı burada bitiriyorum. Konu tam bir Nuri Bilge Ceylan filmi gibi (özellikle Bir Zamanlar Anadolu'da filmini çok andırdı): Beş kardeş ve başlarında bir baba. Ailenin annesi vefat etmiş ve son isteği, cenazesinin kendi isteği bir kasabaya gömülmesi. Yol çetin, zorlu. Aslında romanın konusu bu kadar, evet. Yoğun olaylar bekliyorsanız hayal kırıklığı olacaktır, ancak olayın az ve öz olmasına rağmen anlatımın fazlasıyla akıcı olduğunu söyleyebilirim. Her karakterin bir derinliği, farklı bir hayat görüşü var. Sürekli farklı karakterlere geçme fikri de çok hoşuma gitti okurken, günümüz konsol oyunlarında da bolca görülüyor bu artık. Faulkner'dan yoğun bir edebilik beklemeyin, belki alıntılayacak sürüsüne bereket cümlesi yok, ama anlatımı şaha çıkaran bir tekniği var. Fakir halkı savunan bir halkçılığı var. Naif bir yüreği var. Seveceğinizi düşünüyorum, umarım okursunuz efendim.

Döşeğimde ÖlürkenWilliam Faulkner · İletişim Yayınevi · 20181,234 okunma

··

393 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Batu