Hikmet Anıl Öztekin'i Youtube üzerinden takip ediyordum ama kitaplarından birini okumak nasip olmamıştı. Bu okuduğum ilk kitabı olmakla birlikte artık sevdiğim kitaplardan birisi. Ve eminim okuduklarım içinde en çok alıntı yaptığım kitap. :)) 》Tekrar okumak ister miyim? Tabi ki de evet. 》Peki bir solukta okumak varken neden uzattım da uzattım? Bitsin istemedim kitapla muhabbetim işte. :)) . Kitabın sonu başından belli olan bir kurgusu var, şaşırtmıyor. Bu kurgu ile vermek istediği mesaj gayet net. Zaten kurgu bu mesaj içindir. Bunun dışında kitap samimi ve sohbet havasında, bize sorular sorarken kendimizi sorguluyoruz, bu yönden de düşündürücü nitelikte. Her cümlesi güzel olan kitap.. . İnsan-Ruh-Dünya #88515943 Bu benzetme ile insanın hâlini çok güzel özetlemiş. . Yine bir benzetme ile düşünmeden günübirlik yaşayanların hâlini basit bir örnekle anlatmış. #88020565 Bir can hakkımız var. Ne zaman biteceğini bilmediğimiz de bir süre.. . #87971279 Ve bu sorular kafamda dönüp dönüp bana çarpan.. Yine de cevaplayamadığım... . #87970372 Ve bu alıntı ile anlıyoruz ki mesafe kalplerdedir. Bazen yanı başımızda olanlarla aramızda dağlar kadar mesafe vardır. Ne kadar anlatsak da bizi anlamazlar. Kalbe uzaktır. Bazen de dünyanın öbür ucunda diyebileceğimiz biri bizi anlar tek kelime ile. Kalbe yakındır. Kalp dili bir başka oluyor. Mesafe sadece onla oluyor, adımlarla değil. . Ve kitabın kendine yorumu diyebileceğim alıntı #88650907 . Ve sizle Seyyah'ın yazdığı bir yazıyı paylaşacağım. "Saniyeler bir bir geçiyor ömrümüzden. Bu saniyelerin birçoğunu hiçbir şey yapmamakla, geri kalanını da yapmamız gereken şeyler dışındakileri yaparak geçiriyoruz. Sesimi duyan kimse yok mu? Her gün bir parça daha öldüğünü, biraz daha bir şeyleri bilmeyi kaçırdığını hisseden? Hâlinin farkında olan, hâlimi anlatmadan bilen kimse yok mu? Sevdiği yemeği dibine kadar sıyıran insanlar hayatlarındaki sorumluluklarını neden bu kadar ciddiye almazlar? Neden geçecek her şeyin azamisini isteriz de, kalıcı bir hakikatin asgarisiyle yetiniriz? Saniyede 50 milyon hücremiz ölüp tekrar yenileri doğarken nasıl olur da insan değişemiyorum, düzelemiyorum deyip de bu dünya peşinden koşar anlamıyorum. Yürürken su birikintisine basmamaya, karşıya geçerken ışıklara, yazarken kalemin ne kadar ucu kaldığına, demlikteki çayın misafirlere yetip yetmeyeceğine, alacağımız ayakkabının indirim dönemlerini kovalamaya özendiğimiz kadar, evet, iki gün sonra hatırlamayacağımız tüm bu meselelere özendiğimiz kadar kendimize, hakikatimize, sebebimize, derdimize, Allah'ımıza özenmiyoruz. Benimle dünya değil seni konuşabilecek bir arkadaş gönder Allah'ım. Sabır yorulur mu hiç? Yorulduğumu hissediyorum." . Ve incelememdeki son nokta yine kitaptan olsun.. "Allah'ın huzurunda senin yanına gelip seni savunabilecek kimse yoksa, şu an da Allah yolunda seni alıkoymaya çalışan kimse olamaz. Olmamalı." . İyi okumalar. :))

FesleğenHikmet Anıl Öztekin · Hayy Kitap · 201715,1bin okunma

·

200 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dâreyn