Ara sokaklarda yürüyorum, havada yoran bir sıcaklık var. Az ileride bir mahalle girişinde buluyorum kendimi. Berber Halit'in yerinden çıkan Kemal ile karşılaşıyoruz. Eli boynuna oradanda muskasına gidiyor. "Sitti Zeynep ölmüş, bilir miydin onu?" diye mırıldanıyor. Bilmezdim ama seninle öğrendim demek geliyor içimden. Çete İsmail geliyor akabininde, bir selam veriyor. 18'inde evlenip 19'unda kız babası olan Çete çok dertli esasen. Kızı gitmiyor mu okula? Neden hakikaten diye sormak istiyor insan. Kız dediğin okumalı, kız dediğin güçlü durmalı hayata karşı. Ama öyle değil işte, Çete İsmail yaşamış görmüş bir şeyler. Onu yolcu eder etmez mahallede biraz daha ilerliyorum. Şekerci Asım'ın dükkanından geçiyorum. Adamın dilinde "Sabahat" bitmiyor. Soruyorsun "Ne derdi var ki bu Asım amcanın?" Suyu dövmüş diyen çok buralarda Asım için, neden diye sorma okur. O mesele hala muallakta... Mahallenin son düzlüğünde Mehmet Ali ile Hacı Hüseyin'in film artistleri hakkında konuşmalarına denk geliyorum. Ne koyu muhabbet ama bir görmen lazım okur. Hüseyin'in bir gür kahkahası Mehmet Ali'nin Hüseyin amcayı uçmaya ikna etme çabası... Antep'in dere adı Alleben, eski zamanın akışkan suyu şimdilerde memleketinde hala değerli. Ülkü Tamer aslen bir şair, bir çevirmen olduğundan dolayı tek bir öykü kitabı yazmış. Keşke daha çok yazmış olsaydı diyorsun lakin şairliğini kaybetmemiş ki bu kısa öykülerde de şiir gibi akıcı bambaşka bir yazım ritmi yakalamış. İster misin sen de memleket samimiyetinde öyküler? Okumanı gönülden tavsiye ederim. #allebenoykuleri #ulkutamer #ketebeyayınevi

Alleben ÖyküleriÜlkü Tamer · Ketebe Yayınları · 2020373 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aslihan Yayla