.. Psikoterapi .. Seni üzen şeyde başarısız olmaya devam ettikçe sitem eder ve belki de isyanda bulunursun ya hani... Sonra o zamanlarda bir anlık tüm seni mutlu eden başarılarını unutursun ya işte. Bir an da kapatırsın geçmişi, uzaklaşırsın. Bazı insanların o bir anlıkları çok daha uzun ve derin olabiliyor işte. Ayıplar, ahlak değişkenleri, bize ait olmayan inançlar, farklılıklar, bastırılmış duygular, konuşmaya korkulanlar, kabuledilemezler, günahlar, taciz karşısında ile olmak istediğin sen olmadığında öyle büyük korkular, öfkeler hissederiz ki... En sevdiğim dediğini acıtır, öldürürüz. Sonra içimiz kan ağlasa da arkamıza bakmadan yürür gideriz. En doğrusunu yaptığımıza inanarak... Bastırılmışların yüküyle yaşamaya alıştığını düşünenlerin suçluluk duyguları hep bir "yüce gönüllülük işleri" içerisinde temizleniyormuşçasına kariyer çizerler. Öğretmen, çocukluğunda bulamadığı rehberin kendisi olacağına; istismara uğramış doktorun zorlu şartlarda yaşayan çocuklarla çalışması; yapayalnız çocukluğun büyüttüğü psikanalistin varoluş mücadelesindekilerle uzmanlaşması; babasız büyüyen annenin çocuğu için eşinin psikolojik şiddetini görmezden gelmesi; genç yaşta babasını kaybeden ve sonraki süreçlerde de zorlu şartlarda büyüyen bir yetişkinin, ölümün yaşlılıkta değil, genç yaşta elden ayaktan düşmeden gelmesi gerektiğine inanarak arzulayan, bilinçsizce intihar etmesi; oldukça yasakçı bir ailede yetişen kişinin oldukça aynı katı kuralları olan bir işte çalışması ile ailesi içinde de aynı kurallar ile tüm zevklerden arındırılmış ruhsuz bir yuva inşa etmesi, depresyon girdabında mücadele vermesi... Belki de tüm hepsi psikanalitik bir seslendirme ile anlam kazanacaktı ve kurbanların zincirleri parça parça olacak, etrafa dağılacaktı. Asıl seçimlerin işte o zaman başladığını anlayacak, ilk defa güneş doğacaktı. Soru: Seçimlerimizin ne kadarı bize aitti? Biz kimiz? Ne istiyoruz? Asıl mutluluk neydi? . . {R.K.} . .

Bir Psikanalistin NotlarıGabriel Rolon · Diyojen Yayıncılık · 2018649 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rabia KAÇMAZ