TARİH OKUYUNUZ!
Hıfzı Topuz'u bu zamana kadar okumamak anlasilmaz tarih kitaplariyla karsilasmamdan dolayı onyargilarimdir. Tarih hikayelestirilip, teorik bilgilerden daha cok pratik anlatılınca daha anlaşılır oluyor benim icin ,sıkmadan ve gereksiz bilgilere girilmeden, ama alani ya da ilgisi tarih olan okuyucular icin sade bir anlatıma sahip .
Ben anlatim.dilini cok beğendim, ilk tanıştığım kitabı, yazarın büyükananesi oluyor Meyyale ,bağlantıyı yanlış söylemediysem . Kitaplarin konularindan bahsetmem pek ne hissettirdigi benim icin daha önemlidir, aslinda osmanlinin son zamanlari yani 1870lerden sonrasi anlatılıyor ve bu zamanlarla o kadar benzerlikler tasiyor ki özellikle abdülhamit neden son zamanlarda bu kadar dillendirildi kitabı okuyunca biraz daha oturdu kafamda...
Osmanli ile ilgili bir kitap okudugum zamanlarda en cok hissettigim şudur, hep hanedan cevresi ve saray erkani,saray calisanlari,sultanlar,sehzadeler,harem,cariye, konaklar,yalılar, gösteriş, mucevherler ,altin tabak catal bıçak, kese kese harcanan altınlar, halktan alınan her kuruşu kendi kazanmış gibi harcayan soylular(!)... halk yok hic bir anlatimda ayrintili olarak ya da varsa bile sefalet içinde, yani onlarin hayatinin ayrıntısı yok bile,hep bir biat kültürü, kendi kendine bambaska bir dunyada ve luks icinde saraylarda yasayan hanedan halkı... yabanci ulkelerden borc alirken bile bir tane hizmetcisinden ya da alıştıkları yasam sartlarindan odun vermemiş bir osmanlı hanedan halkı var her okuduğumda, surgune giderken bile sandik sandik eşya ile,cariye ve hizmetcileriyle yolculuk yapan asilzadeler, yok ailesi ya da hanesini götüremezse gittigi yerlerde yeni esler ve çocuklarla baska bir hayat sürdürebilen paşalar...
Daha cok sey yazasim var da uzatmak istemiyorum, devletin en fakir zamanlarında bile hanedan halkı eciginden cucugune hicbir luksunden odun vermemiştir, bunu 
Neslişah 
Murat Bardakçı kitabinda da farketmiştim, o yüzden ezik osmanlı muhabbetlerini yapanlarin ikiyüzlülüğü aşikardır. Okuyun ,okutturun, kitapla ve sevgiyle kalın .
·
141 görüntüleme
Bu kitapta aslında temel konu saray yaşantısından ziyade tarihi bir spekülasyonun aydınlatılmaya çalışması. Yazar kitabın sonunda padişah Abdülaziz'in intihar etmediğini, bileklerinin kesilerek intihar süsüyle öldürüldüğünü vurgulamak istemişti, yanlış hatırlamıyorsam kitabın sonunda bu cinayete ait bulguları paylaşmıştı. Ben bu kitabı Lise2'de okumuş, okullar açılır açılmaz da tarih hocasının yanında soluğu alıp bu konu hakkında fikrini sormuştum. Birçok kaynak Abdülaziz'in intihar ettiğini yazıyor, hocam şöyle düşünmemi önermişti, intihar etmese bile intihara zorlanmıştır keza bu kitapta ki tarihi belgelere ve bulgulara dayanırsak bu doğrulanıyor. Ama neticede tarihi net bir şekilde bilemiyoruz, yorumunuzu görünce anektodu paylaşmak istedim.
Cok tesekkur ederim sevgili ayşe ,evet cogunluk olarak kitap abdulazizin etrafındaki pasalar,sadrazam ve şeyhülislamın el birliği ile hal edilmesi,intihar etmesi ya da ettirilmesi, bazi kisilerin iskenceler sonunda mahkemede biz yaptik demesi ve idam edilmeleri yerine omur boyu hapse çarptırılmaları, sonra V.Murat ve kisa sure sonra onunda akli dengesini yitirerek 3 ay sonra abdulhamitin getirilmesi üzerine. Abdulhamitinde başta meşrutiyetten yana görünüp mebusan meclisi konuşmalarından rahatsiz olarak kapatmasi da ayrı bir cark edis,çünkü padisah etrafindaki paşa ve sadrazamlar lağım kokan ağızlarıyla din elden gidiyor vurguları yaptigi icin demokratikleşme gavur işi görülüyor . Kitabin konusundan ziyade satır aralarinda beni rahatsiz eden osmanli yaşantısını vurgulamak istedim ,arkadas saraydan her ayrılan haremagasi bile gidip bir konağa ya da yalıya yerleşmiş, bolluk hep kendilerineymiş yani. Önemseyip okudugun icin ayrica tesekkur ederim, sağlıklı günler 🙋🏻♀️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.