Zaman tek başına insan aklının süzgeçten geçmesine yetmiyormuş.. Bu sözleri yazdım not defterime kitabın ilk sayfalarını okurken, çünkü aradan asırlar geçmiş olmasına rağmen salgın gibi olaylara karşı insan denen canlının boşvermişliği, başıboşluğu ve o hep bana bir şey olmaz yaygarası bundan asırlar önce de varmış. Zaman denen ilacın yaralara iyi geldiği gibi insan aklının daha da gelişmesine ve toplumsal olaylara daha duyarlı hale gelmesine vesile olmasını dilerdim. Evet teknolojik acıdan eskiye oranla ileride olmuş olabiliriz. Belki de sadece teknolojik acıdan ilerledik şimdiye kadar ama insancıl duyguların olmadığı yerde gerçekten de makineden farkımızın kalmayacağını hepimiz biliyoruz. Ve bu tür konularda maalesef hala gerilerde olduğumuzu yeniden görmüş oluyoruz bu kitapla. 1348' de yaşanan veba salgınının verdiği korkudan kaçıp kurtulmak isteyen 7 kadın ve 3 erkeğin uşaklarıyla beraber salgının ve salgının etkilerinin olmadığı uzak yerlere gidip, her gün kendileri arasında seçmiş oldukları kral ve kraliçeyle günlerini gün ederek, dans edip, şarkılar söyleyerek ve birbirlerine ilk gün karışık konularda ama sonraki günlerde kral ve kraliçenin belirlemiş olduğu konu sınırı içinde (yalnızca Dioneo karakterini sistemin dışında bırakırlar. Çünkü sistemden ayrı istediği herhangi bir konuyu anlatma ayrıcalığını ister) değişik ve ibretlik öyküler ele alınmış. Her gün 10 öykü, 10 gün boyunca toplam 100 öykünün bulunduğu bu eşsiz kitap, gerçekten ilk öykü kitabı olmayı hak etmiş. Öyküler bizlere ders niteliğinde oldukları gibi günümüzde de yaşamamızı veya karışımıza çıkmaları hiçte olası dışında değil. Özellikle bu salgın zamanlarını öykülerle geçirmek isteyen dostlara bu güzel kitabı sade ve içten anlatımıyla okumalarını tavsiye ediyorum. Herkese iyi okumalar...

DecameronGiovanni Boccaccio · Yason Yayıncılık · 20161,199 okunma

··

163 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.