William Blake her zaman güzel, bazen nettir. Edebiyat dünyasında, kısmen beni zorlamasına rağmen kendime en yakın hissettiğim isimlerden biridir. Bu zorluktan kastım yazılarındaki belirsizlikten kaynaklıdır. Muhteşem bir şiir ve düzyazı yazma yeteneği olmasına rağmen, William Blake yazılarını, felsefi ve teolojik fikirleri tutarlı bir şekilde ifade etmek için gereken ifade netliğiyle yazmaz. Bunun sebebini kendi zihnindeki varış noktasını bulamamasından mı, yoksa bir yazar olarak disiplin eksikliğinden mi kaynaklandığı tüm gün tartışılabilir (ilkini savunurum), fakat şimdilik kitaba dönüyorum. Blake, ilk başta hayranlık duyduğu ancak daha sonra radikal bir şeytan kılığında geleneksel bir melek olarak tanıdığı İsveçli vizyoner Emanuel Swedenborg'un kitaplarına yanıt olarak bu eşsiz çalışmayı yazmaya teşvik edilmiştir. Başlıca, Hristiyan ahlakının terminolojisini (dinin kötü ve iyi diye adlandırdığı şey) kabul eder ancak daha sonra tüm değerlerini tersine çevirir. Cehennem, bedenle ve bedenin arzularıyla ilgili her şeydir ve özünde enerji, eylem, ve özgürlükten oluşur. Cennet, iyi ve ruh ile ilişkilendirilir. Buna göre "Zıtlıklar olmadan ilerleme yoktur" ve "Akıl ve Enerji", "İnsan varoluşu için gereklidir". Bu karşıtlıklardan dinsel olanın iyi ve kötü dediği şey doğar. İyi edilgindir, akla boyun eğer. Kötü, enerjiden doğan,etkin olandır. Görünüşe göre Blake, alışılagelmiş değerlerin hicivsel olarak tersine çevrilmesini daha kapsayıcı bir bakış açısı altında ikincilleştiriyor; buna göre, yalnızca ironik İyi'den farklı olarak gerçek İyi, sadece kısıtlamalardan özgür olmak değildir. "Arzuya sınır koyanlar, kendilerininkini sınırlanamayacak kadar zayıf olduğu için yaparlar bunu; sınırlayıcı ya da akıl onun yerine el koyar ve arzusuz olanı yönetir."

Cennet ile Cehennemin EvliliğiWilliam Blake · Dedalus Kitap · 20161,455 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.