"İnsanın kendi kendisiyle hesaplaşması sanıldığı kadar kolay değildir. Vakit ister, sükûnet ister, dürüstlük ister, hırstan ve tutkudan arınmışlık ister. Benliğin derinliklerine ışıklı aynalar indirip Bergson titizliğiyle kendi kendini gözleyebilmek gözleyişlerin en zoru olsa gerek."(M. Soysal) Özellikle bu ülkede insanın kendisiyle yüzleşip hatalarını kabul etmesi kolay bir şey değildir. Hasan Cemal, eserinde bu zorlukları büyük ölçüde aşmış. Kendi siyasal geçmişini ve yaşadıklarını, yanlışlarını ve yanılgılarını cesurca ve açık yüreklilikle sorguluyor. Hem arkadaşlarını ve görüşlerini eleştiriyor hem de özeleştiri de bulunuyor. 1960’da Mülkiye’de(A.Ü.SBF) başlayan siyasal düşünce hayatını 1980 den sonrasına kadar anlatıyor. Yazar, devrimcilikten- komünizm’den, demokratlığa - liberalizm’e nasıl geçtiğini tarihsel olaylar eşliğinde ele alıyor. Türkiye’nin yakın siyasal tarihini, Kürt sorununu, darbeleri, şiddeti, ülkede oyun oyunları, sosyalizm, kapitalizm,demokrasi gibi kavramlar da bir çok yönüyle anlatıyor. Yön ve Devrim dergilerinin kuruluşunu, yaşanan düşünce tartışmalarını, yazıların nasıl kaleme alındığı, bu dergilerin siyasal yaşama etkilerini içerden biri gözüyle ortaya koyuyor. Cumhuriyet gazetesinin o dönemde çalışanlarını ve politikalarını bizlere samimiyetle aktarıyor. Dili sade ve anlaşılır. Okunması gereken kitaplardan birisi. ALINTILAR “Demokrasi, bireyselliğe saygı duyulmasını sağlayan ve azınlık biçimini almış olanlar da dahil olmak üzer farklılığı, çeşitliliği koruyan kuralları ve ilkeleri kurumlaştırır. Dolayısıyla onu çoğunluk yasasına indirgemenin olanağı yoktur. Demokrasi zorunlu olarak her çeşit azınlığın varolma ve kendiniifade etme hakkını içerir.” “Faşizmin, nazizmin, komünizmin çöküşüyle demokrasiye dönük tehdit bitmedi. “Uzlaşmaz çelişki” hala yaşatılmak isteniyor. Bu kez siyasal İslam,radikal İslam tarafından…İran’da. Sudan’da. Suudi Arabistan’da.” “Kitap Sürekli suç aleti olarak gösterildi. Kitaptan,fikirden hep korkuldu. Kültüre karşı terör birmedi hiç. Kitaplar yakıldı!” “Toplumun temel yönelişi bireyselleşmeden bireycileşmek olunca kendine her iyiliği isteyen, ama hiçbir olumsuzluğun sorumluluğunu üstlenmeyen ”bireyler” çoğalıyor. Bir iç hesaplaşma geleneği de oluşamıyor.” “Geçmişi unutturmamak lazım. Çünkü; geçmişi unutmak bir yerde onu tekrarlanmaya mahkûm olmak anlamına gelebilir.” “Yanıldım diyebilmek kolay değil. Kimileri yanıldım diyemedi hiç. Kimileri yanıldığını kabul etmedi hiç. Kimileri “yanıldım..” ama demekle yetindi.” “Düşüncede bağımsızlığı, hoş gorüyü, hayatı bütün renkleriyle sevebilmeyi belki de yaşadığım bütün düş kırıklıkları öğretmeye başladı bana...” “Acılar insanları derinleştirir! Toplumları da öyle. Olgunlaştırır.” “Hayatta bayılırız yanılmazlığı oynamaya.Nedense hep haklıyızdır.Oysa ahmaklıktır bu.” “Kendi kendisiyle çelişkiye düşmeyen kişi bağnazdır, dogmatiktir. Her bağnaz da gericidir.” “Hangi felsefenin, komünizmin mi yoksa faşizmin mi ‘daha kötü’ olduğunu tartışmak artık anlamsız. İkisi de bela. Her ikisi de kınanmalı.” “Geçmişi unutturmamak lazım. Geçmişi unutmak, unutturmak isteyenler, ya da unutabileceğini, unutturabileceğini zannedenler, hem kendilerine hem yaşadıkları topluma fenalık yaparlar. Çünkü geçmişi unutmak bir yerde onu tekrarlamaya mahkum olmak anlamına gelir.” “Hangi felsefenin, komünizmin mi yoksa faşizmin mi ‘daha kötü’ olduğunu tartışmak artık anlamsız. İkisi de bela. Her ikisi de kınanmalı.”

Kimse Kızmasın Kendimi YazdımHasan Cemal · Doğan Kitap · 1999210 okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.