Adıvar 'ın cinai roman denemesi.Kurgu açısından vb. beğendiğimi söyleyemem.Fakat vermek istediği mesajlar açısından önemli.İstanbul'un sosyetesinin gerçek yüzünü gözler önüne seriyor.Aslında bu insanlar özünü inkar eden sonradan görme züppe kişilikler.Babalarını annelerini dahi kahya sıfatıyla çağırıyorlar.Onlara dahi sıradan insandan öte aşağılayıcı davranıyorlar.Çocuk onlar icin gösteriş için pazarlık mal gibi süslenen hava atılan bir metadan ibaret.Diğer taraftan Adıvar klasiği Doğu-Batı kıyasları yine var.Ve de en önemli gönderme suçların ortaya çıkışını etkileyen etmenleri de yargılama yaparken göz önünde bulundurmak.Bu insan bunu neden yaptı onu bu noktaya getiren amiller neler bunlar tek tek incelenmeli.Kişi istemese de karşıdakinin sürekli tacizi ile farklı davranışlar sergileyebilir diyor.Sonunda ise masumiyeti cinayetten ayırıp bir nevi beraat ettiriyor.Bu romanı okurken aklıma artık popüler olan Çilem Doğan vakası geldi.Orada da etmenler farklı da olsa süreç ve sonuçlar benzer.

Yolpalas CinayetiHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 20172,213 okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.