Karıncalar |4/5| Uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı Boris Vian. İnsanların onun yazdıkları hakkında söylediklerinden yola çıkarak yazarın yazın tarzını beğeneceğimi düşünüyordum. Karıncalar isimli öykü kitabını okudum ve yanılmadığımı anladım. Sevdiğim yazarlar klasörüne bir isim daha eklemiş oldum diyebilirim henüz yalnızca tek bir eserini okumuş olsam da. Karıncalar, içerisinde on bir öykünün bulunduğu bir öykü kitabı ve birbirinden farklı ama bir noktada da birbirine yakın öykülerin buluştuğu bir eser. Şiddet ve savaş gibi ciddi ve karanlık denilebilecek kavramları alaycı bir üslup ile ele almış yazar ve ortaya olağandan farklı öyküler çıkıvermiş. Okuyan herkese hitap etmeyecek ama hitap edebilmesi muhtemel okurların da büyük bir olasılıkla beğenecekleri öyküler. On bir öykünün on birini birden beğenebilmiş olmasam da beğenmiş olduğum öyküler beni tutan, etkileyen ve aklımda yer etmeyi başaran öyküler oldu. Negatif olarak söylenebilecek bir yön mu bu bilmiyorum ama kitaptaki öyküler ardı ardına okunması güç olan öyküler. Eğer aynı anda birkaç kitap birden okuma yapan biriyseniz bu kitabı tüketmeniz daha kolay olabilir. Ben bir seferde yalnızca bir kitap okuyan bir okur olarak bu kitabı beklediğimden daha uzun sürede bitirdim. Bunun sebebi sıkıcı ya da sürükleyicilikten uzak olması değildi. Sizden dikkatinizi ve odağınızı sürekli kitapta tutmanızı isteyen ve açıklama yapmaya pek yanaşmayan öykülerdi, benim düşündüğüm kadarıyla. Yine de ölümün ve şiddetin kol gezdiği sayfalarda beni güldürebilmeyi başaran bir yazar oldu Boris Vian ve ben bu yeteneği değerli bulan biri olarak yazarın diğer kitaplarını okumayı da iple çekiyorum. Savaşın ve şiddetin bizi tüketmeyeceği güzel günler dileğiyle. Kendinize iyi bakın.

KarıncalarBoris Vian · Sel Yayıncılık · 2017150 okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pozan