Kitabın otobiyografi-anı-deneme karışımı bir tarzı var. İlk sayfalardan itibaren yazarın iç hesaplaşmalarını okuyoruz. Yazar bir yandan bebek sahibi olmak isterken bir yandan da bunun kariyerini ve hayatını olumsuz etkilemesinden korkuyor. Karar verebilmek için geçmişte yaşamış ve günümüzde yaşayan kadın yazarları gözden geçiriyor. Kimler çocuk doğurmuş, kimler çocuğa karşı, kimler iyi annelik yapmış, kimler çocuğunun nefretine sebep olmuş vb. Bu bölümlerde birçok kadın yazar hakkında ilginç bilgiler öğreniyoruz. Kitapta benim en sevdiğim kısım da bu bölümler oldu. Kitabın kapağında “Yeni başlayanlar için postpartum depresyon” diyor. Postpartum depresyon bizim lohusalık sendromu dediğimiz olay. Yani yeni anne olmuş kadınların yaşadığı bunalım hali. Elif Şafak da bu bunalımı yaşamış ve kitapta o hali anlattığını söylemiş ama kitapta bu konuyla ilgili pek bir şey yok. 300 sayfalık kitapta ilk 200 sayfa yazarın “Çocuk yapsam mı yapmasam mı?” ikilemini okuyoruz. Kalan sayfalarda hamileliğinden ve depresyonundan bahsediyor. Bu da bana yetersiz geldi. Mesela yazar bebeğin ismini yazmamış ve bebeğiyle ilişkisini, anneliğin ona ne hissettirdiğini yazmamış. Sadece bu halin 10 ay sürdüğünü, sonra normale döndüğünü biliyoruz. Bu konuda daha fazla yazmasını isterdim. Kitapta karikatürlere de yer verilmiş. Fikir olarak güzel bir düşünce ama çizimlerin daha iyi olmasını isterdim. Kitabı severek okudum. Elif Şafak hayranlarının, anneliği düşünen kadınların ve kadın yazarlar hakkında ilginç bilgiler öğrenmek isteyen herkesin severek okuyacağını düşünüyorum. Daha ayrıntılı yorum için bloguma bakabilirsiniz. suleuzundere.blogspot.com.tr

Siyah SütElif Şafak · Doğan Kitap · 20189,7bin okunma

·

5 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şule Uzundere