"Böyle tepeden tırnağa ışıktan oluşmuş bir vücuda, taştan yapılmış bir gönül yakışmaz."
Sayfa 6Kitabı okudu
Biz de gönül hâli nedir biliriz.Sevdalıya öğüt vermesi kolaydır.Gel de sevdayı çekene sor.
Anlaşılan o ki,başkalarının sevgisine karşılık vermeyen Hocam, aslında onlardan önce kendini hor görmekteyim.
Lûtf; güzellikle, tevazu ve mahviyetle, gönül alarak yapılan muameledir. Temiz kalplilik ve yüksek insanlık hislerinin eseridir.
Bir Dava Adamının Notları 1
Gazel 142
Kılmagil muhkem gönül dünyâya akd-i irtibât
Sen bir âvâre müsâfirsen, bu bir vîrân ribât
Bu çemende gonceler güller gören ârif bilür
Kim sebât üstünde kalmaz hîç kabz u inbisât
Ehl-i irfândur cihân keyfiyetin tahkîk iden
Kim neşâtından bulur yüz gam, gamından yüz neşât
Işk devrâni maña dapşurdi Mecnûn nevbetin
Hâlî olmaz nakş-ı erbâb-ı vefâdan bu bisât
Her yiten mehrûya sarf itme Fuzûlî ömrüñi
Bîvefâlardan hazer kıl, dut tarîk-i ihtiyât
Sayfa 160 - Ayrıntı Yay. 2.Baskı, Eylül 2019
“Gönül ahvalini söylemenin imkânı olsaydı dağ bile deniz gibi çırpınmaya başlardı”
diyor Mevlana.
Gönül ne kahve ister ne kahvehane
Gönül ahbap ister kahve bahane
Demiş eskiler..
Ulysses'te der ki: "Gönül ister, beden halsiz." Yani gönülle beden, yürekle beden arasındaki bir tür çatışmadır yaşlılık.
Sayfa 439Kitabı okuyor
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...
Dayanılır şey değil.
Uzun zaman oluyor, yerimi yadırgamaktan vazgeçtim. Olduğum yer, olmam gereken yerdir. Belki bir erbain dolduruyorum belki de bir başka sebebi vardır. Fakat olduğum yer belli ki olmam gereken yerdir. Nar ağacında zeytin yetişmez. Nerede yeşereceksem oradayım, bilirim.
Bilmez miyim gönül kendine yükken
Başkalarını sevmenin acısını
Sayfa 30Kitabı okudu
Gönül hikayemiz
Kuşlar ki ayrılığın, Hicretin, sevginin ve nice güzelliklerin şiirini yazarlar gökyüzünde.
Gökyüzünün zarif şairleridir onlar.
Dilimin döndüğü kadar sustum.
Bazı şeylerin cevabı gibi ak ya da kara diye açıklanamaz insan. Ruhunun her hücresinde ayrı bir his, birbirine tezat temenniler, umutlar, korkular, kaygılar saklar. Bunun içindir ki, her ruh küfürle imanı, cennetle cehennemi, güzelle çirkini yan yana taşır. Mesele insanın ikisinin ortasında otururken hangisine gönül verdiğidir.
Sayfa 70
