Turgenyev çok ciddi bir yazardı ama beni güldürüyordu, çünkü bir gerçekle ilk karşılaşma gülme duygusu uyandırıyordu insanda. Başka birinin gerçeği sizin de gerçeğinizse ve o bunu sizin için dillendiriyorsa müthiştir.
Alışılagelmiş Orhan Pamuk eseri gibi değildi sanki. Tasvirleri diğer kitaplara göre daha sadeydi. Olay örgüsü kurgusu bu kadar tesadüf olur mu, diye düşündürürken yine de beni hikaye içine çekmeyi başardı.