Korku ve mutluluk ayrılmaz ikilidir. Biri olmadan diğerinin varlığı nadiren görülür.
Sayfa 447
Ancak en üzgün çocuğum kadar mutlu olabilirim.
Yaşamadan bilemeyeceğimiz olaylar var, öyle düşünüyorum.
Tükenmişlik beni ele geçirmişti. Ağlamayacak kadar yorgundum.
"Monica, kendi sorunlarıyla ancak kendisinin baş edebileceğine inanıyordu."
Kendimi akıntıda sürükleniyormuş gibi hissediyordum.
Mesele hayatta kalmaktı. Güzel sözler ve adalet, barış zamanı içindi. Savaş zamanında, ölüm kalım zamanında her şey daha basitti: Biz ya da onlar.
Sayfa 370
Hayatımda ondan daha güzel bir kadın gördüğümü bilmiyorum.
Kendimi kaç kez öldürmek istedim, bilemezsin.