"Kimselere kendi adıma kinim, nefretim yok. Sade insanoğlunun niçin bu kadar alçaldığını, niçin bu kadar budala olduğunu hâlâ anlayamadığıma yanıyorum."
"Kendi halindeliği ve sadeliği seviyorum. Sakin sakin yaşamayı, birilerinin hayatına dokunurken kimseyi rahatsız etmemeyi, övgü beklememeyi, ayaklarımın üzerine sağlam basmayı ve kendimi anlatma telaşında olmamayı."
"Umutsuz çiçekli bahçemin içinde soluyorum.
İçim ürperiyor, gözüm kararıyor.
Arkama bakmadan gidiyorum.
Birden kendi kendime dinliyorum arkamdaki baharını kaybetmiş çiçekleri.
Bu kadar amansız ve bi o kadar vefasız."
"-Neden bu kadar çok kitap okuyorsun?
- İnsan sevmiyorum ben. Gerçek insanları sevmiyorum. Fazla sıkıcılar.O yüzden kitaplarda bulduğum ve gerçek olmadıklarını bildiğim insanlar ruhumu dinlendiriyor."