İpek Demirer
@ipekkamuran
İzmir
657 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Evvel Zaman Hatıraları..
Uzun zaman sonra bu sene azda olsa pamuk ekilmeye başlandı bizim buralarda. Çok uzun zaman oldu.. Küçücüktüm ilk gittiğimde pamuk tarlasına. Ve bu romatizmalar o tarlalardan hatıradır bana. Her tarlanın ortasında illa bir ağaç olurdu. Bir teyp asılırdı dalına, Ferdi dinlenirdi, Müslüm dinlenirdi. Müslüm çalınca biz, çocuğuz ya iyi kötü
İçimde Bana Kapanan, Sana Açılan Kapılar
Çocuktum, Sunay Akın hikayeler anlatırdı televizyonda o ne ses, o ne his.. Yaşatırdı hikayeyi. Modern bir Dede Korkut'tu bizim için. Hala anlatıyor belki. Ama biz çocuk değiliz yazık. Ve zamanımız bize ait değil.. Çocukken mutlaka bir yerde Sunay Akın'a denk gelirdim. Şimdi ?
Radyo tiyatrosu dinlerdim uyuyamadım mı. Hepte polisiye hikayelere denk
Hayal Gücüme Sağlık :)
Senin gittiğin gün ben ilk kez Tezer Özlü okumaya başlamıştım. Aynı zamana tekabül eder.. Sinemaya giden bir dolmuşta içim acıyarak okudum "Çocukluğun Soğuk Gecelerini". Çok bahsediyorum Tezer'den biliyorum ama tesiri altındayım nicedir. Gerçekçi yazar biliyordum elbette. Ama çok acıttı gerçekleri beni. Çok.
Sen, yalnız sinemaya gidilir
Okur Takip Önerileri
Sıradaki Ayrılık, Ayrılmayı Beceremeyenlere Gelsin..
Pişmanlık, ne yazık ki insanı öldürebilecek güçtedir. Daha çok acı çekmedim ben hayatta. Zira yaptığım hiç bir şeyden pişmanlık duymadan yaşadım belli bir dönem. Ne zamana kadar ? Sana kadar. Senin geldiğin yerde başladı her şey. O kapıdan ilk girdiğin yerde. Hala hatırlarım o gün ne giydiğini bile. Sonra günlerce bütün sokakları aynı yere çıkan
Bayramlık Bir Özlem
Bir bayram telaşı değil bu yaşadığım . Bayramlar geçti artık benden sabah giyilme hayaliyle başucuna konan bayramlıklarla. Kim bilir kaç tanesi kimin eskisiydi. Ziyanı yoktu. Şekerlerle dolu hazineler görürdük rüyalarda. Altınlarla değil. Altının daha değerli olduğunu söylese biri bize, büyüklerin saçma, parlak metalleri seven garip insanlar
Devletin Ve Tanrı\'nın Hata Payı
Ege'nin mavi boyalı kapılarının iki yanında davetsizce açmış akşam sefaları gibisin. Öylesine yakışıyordun aslında hayata, öyle doğal duruyordun bulunduğun her yerde.. Ve insanlar, yılanlar akrepler girmesin diye maviye boyar evlerinin kapılarını buralarda. Ama en çok yılanlar girmesin diye. Ve Ezidiler'de mavi bir tabudur. Mavi giymezler,
Tezer Özlü'ye Armağan
Dün elektrik idaresinden gelen biriyle TRT payını tartıştık. Pek tartışma denemezdi aslında. Bana mantıklı bir açıklama yapmasını istedim. Mantııık... Mantıklı açıklama yok abla dedi. Leyla ile Mecnun dizisinde bu konuyu dibine kadar eleştirdiklerini söyleyip konuyu kapattım.
Elektrik denince Tezer Özlü geliyor bazen aklıma. Delirmenin en
Sen Hiç Ateşböceği Gördün Mü ?
G/itmek. Bu aynı zamanda çoğul yalnızlıklara ve yanlışlıklara itmek değil mi kalanı ? Değil mi ki namerde muhtaç olur insan yalnızken.. Bu da bir yerde namerde mert olma şansı vermek değil mi ? Değerlendirilir mi ?
Bir yerden çekip gittiğim bir zamandı. Muğla Milas'ta balkonda otururken, sokak lambasının etrafında dönüp duran bir şeyler
Kiraz Sapı Vakası
"Ben bir başkasıdır." der Arthur Rimbaud. Ne kısa, ne uzun bir cümle. Konuyla ilgili Vedat Türkali'nin Güven l, ll romanı kadar uzun romanlar yazılabilir. Bir odun parçasının kendini keman sanmasının tek sorumlusu, suçlusunun toplum olduğunu düşünmüyorum. Ve konu çok derin içinden çıkamam diye korkuyorum. Daha kendi kendimin Yusuf'u ve
Teşekkürü Borç Bilirim..
Özlem inanılmaz bir duygu. Biri söylemişti. Söylediklerini ilk seferde hiç bir zaman anlayamadığım ve bu anlaşılmazlığına hayran olduğum biri. Demişti ki " özleyip hayalini kurduklarım, bir süredir kullandığım uyuşturucu. " Benim içinde tatlı bir yolculuk, bazen bölündüğünde gerçek zamanımı reddediyorum. "Zaman debisi değişmez bir