"Görünməyən İzlər”
“... - Orada heç bir iz görünmür, - yenə Camalzadə dilləndi. - Baxmışıq. Qadın ayaqqabısının izləri xalçanın başqa yerlərində var idi. Ancaq çox solğun. Onları da biz tapdalayıb pozmuşuq. Masanın altında isə əvvəldən heç bir iz görmədik.
Qasımlı yerində dikəlib, əlini plaşının cibinə qoydu:
- Bəzən görünməyən izlər görünən izlərdən daha çox şey deyir... ”
Sayfa 63 - TEAS Press, Qanbay QasımlıKitabı okuyor
Masal
Doğuda bir baba vardı
Batı gelmeden önce
Onun oğulları batıya vardı
Birinci oğul batı kapılarında
Büyük törenlerle karşılandı
Sonra onuruna büyük şölen verdiler
Söylevler söylediler babanın onuruna
Gece olup kuştüyü yastıklar arasında
Oğul masmavi şafağın rüyasında
Bir karaltı yavaşça tüy gibi daldı içeri
Öldürdüler onu ve gömdüler kimsenin
Lucas, şuna inanıyorum ki bütün insanlar dünyaya en azından bir kitap yazabilmek için gelmiştir, başka bir şey için değil.
Yazmayan kişi yitik insandır.
İz bırakmadan gelip geçer.
Suların aydınlığında saadetten bir iz:
Dallardan süzülen kayığından bu hoş insan,
Omzuna değen arzu dolu dudakları kan...
Artık bir cennete bağlı bütün günlerimiz.
İşte o yüzden kırdığın kalp birgün sana vicdan yaptırır
Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü sözler söylenir, artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Her kötü kelime bir yara, bir delik olarak arkadaşında iz bırakır, ne yaparsan yap bu iz kalır, kapanmaz. Arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür, yüreklendirir sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur seni dinler sana yüreğini açar. O yüzden kimsenin kalbini bilerek ve isteyerek kırma.
Yaratılmış kadîme bitiştiğinde ondan geriye bir iz kalmaz. İşte bu vuslat makamı ve fena sahiplerinin kendilerinden geçme halidir.
Sayfa 290Kitabı okuyor
"Nereye dönsem onun bağlılığından, o kahrolası, şaşmaz sadakatinden bir iz görüyordum."
Sayfa 92
Nefretin Güzergahı
Kendi doğrularına inananlar - insanların hafızasında iz bırakan yegâne kimseler - arkalarında da cesetlerle dolu bir yeryüzü bırakırlar.
Sayfa 84 - MetisKitabı okuyor
"Bu Adam, kendini yeryüzüne rastlantısal gelmiş ve hiçbir iz bırakmadan gidecek bir toz zerresine eş görüyor."
Sayfa 3Kitabı okuyor
"Belki de yaralarım iyileşmek değil, iz bırakmak istiyordur." dedi yaralarına bant yapıştırmamı izlerken.
Ancak bu farklıydı.
Oldukça farklı.
Serilda'nın avcılardan kaçan iki yosun perisini kurtardığıyla ilgili elinde ne gibi bir kanıt vardı? Erlking'i zekasıyla alt ettiğine dair bir kanıt var mıydı? Uyandığında teninde sıcaklığını hissettiği altın bir yüzük ve kolye dışında. Dışarıda kar kürediği ölü çimlerin olduğu birkaç metrelik bir alan dışında. Açık, kilitlenmemiş bir kiler kapısı, hälä taze soğan kokan ahşap kapı dıanda.
Ancak, hayretle yerlerde hiçbir toynak ya da ayak izi olmadığını fark etti. Kar bir önceki gece eve dönerken olduğu gibi el değmemişti. Gördüğü tek ayak izi kendisine aitti. Gece yarısı gelen ziyaretçilerinden ne yosun perileri nin narin ayaklarından ne gümbür gümbür gelen atların toynaklarından e de tazıların yırtıcı patilerinden geriye herhangi bir iz kalmıştı.
Yalnızca zarif, beyaz ve sabah güneşiyle neredeyse neşeyle parıldayan bir arazi vardı
Yaşanan her şey zamanla soluyordu. Öyle bir soluyordu ki belli belirsiz bir iz bırakıyordu arkasında. İnsan bu ize bakıyor ama yaşandığından emin olamıyordu.
