Unutma, cehaletten daha dermansız bir dert yoktur! Gerçi bilgiye hakim olmak mutluluktan çok elem, sevinçten çok keder verir ama insan da öğrenerek çoğalır. Sen de zamanla her şeyi öğreneceksin. Öğreneceksin ki hayatı anlayacaksın, yüce yaratıcıyı tanıyacaksın.
Sayfa 220 - KapıKitabı okuyor
"Hani demiş ya şair: Aşk imiş her ne var alemde / İlm bir kıyl ü kal imiş ancak"
"Fuzuli, Fuzuli..."
Sayfa 38Kitabı okuyor
Bimarhanedeki 'aşkından deli olmuş'lar hakkında
Sevdikleri bir güneş ve onlar da güneşin ışığına tutuluyorlar. Güneşten kaçmaları mümkün olmadığı gibi onu kuşatmaları da mümkün değil. İşte bu yüzden varsa yoksa güneşe bakıp ağlıyorlar. Güneşe bakınca ağlayan birinde irade söz konusu mudur? Kim güneşe bakar da gözleri yaşarmaz ki?!..
Sayfa 37Kitabı okuyor
Elbette gönül, akıldan ziyade önemlidir. İnsan aklının varabileceği en son nokta onun gönlünün içindedir zaten. Dünya, 'gönlünce bir hayat' sürmek isteyen insanlarla dolu. Çünkü gönül Rahmanidir, nefis gibi insanı yanlış yola götürmez. Bu yüzden dizginleri gönlüne verip de menzil almaya çalışanlar hep doludizgin giderler ve nihayetinde aklın sınırlarından kurtulurlar.
Sayfa 36Kitabı okuyor
İnsanlar aklın bizi yönlendirdiğini zanneder. Hakikatte ise aklı yönlendiren bir olumlu, bir de olumsuz müteharrik vardır: Gönül ve nefs. Aklımız gönlümüzün önüne düşünce insan kendi yaratılışına uygun şeyler üretir; nefsin önüne düşünce sapkınlık başlar. Bu dengeyi kurma noktasında insana irade gücü verilmiştir.
Sayfa 35Kitabı okuyor
İnsanın giyinebileceği en iyi elbise güzel ahlaktır.
Sayfa 187 - KapıKitabı okuyor
Bir şehrin anılarını en iyi mezarlıklar saklıyor.
Sayfa 136 - KapıKitabı okuyor
"Oğul, sen çok zeki bir evlatsın ama her kimde ki şu özellikler yoktur, aklı tam sayılmaz. Kişi odur ki dünya malından ihtiyacı kadarını alıp fazlasını yoksullara dağıta. Tevazuyu şereften daha fazla seve. Ilim istemekten bıkmaya. Başkalarının ihtiyaçlarını gidermeyi küçük görmeye. Başkasındaki iyilikleri büyütüp kendi iyiliğini hiçe saya.Herkesi kendinden üstün göre."
Sayfa 183Kitabı okudu
Denebilir ki İstanbul hiçbir dönemde bu kadar tezat içinde kalmamış; zenginlik de fakirlik de çığrından hiç bu derece çıkmamıştı. Denge bozulmuştu.
Sayfa 103 - KapıKitabı okuyor
Keşke kitaplar her eve girse ve okunsa; keşke her evin alt katı okul olsa, matbaa olsa.
Sayfa 98 - KapıKitabı okuyor
Bela gelince sabırsızlıkla sızlanmak ancak felâketi artırır.
Sayfa 242Kitabı okuyor
Daha Türklerin Şamanlık döneminden başlayarak taşıdıkları inanç şekillerinin izlerini taşıyan Bektaşilik, burada sanki bütün Asya inanç ve felsefelerinden de ilhamlar almış gibiydi.
Sayfa 94 - KapıKitabı okuyor