Kitap okurken haykıra haykıra güldüğüm de oldu, salya sümük ağladığım da... Bence kitap okumanın en güzel yanlarından biri de bu. Bazen bi film izlercesine canlandırmak zihninde; bazen karakterin acısını paylaşmak, bazen kitabın yarattığı dünyada kendine bi rol biçebilmek... Ağlamak insana "insan" olduğunu hatırlatan güzel bi detay bence. Bu yüzden insanlığı arayan insanın insani duygularını yaşayabildiği şeylere bu kadar ehemmiyet göstermesinden daha mantıksız şeyler var bu hayatta zannımca... (: