Yani demek istediğim şu ki, biz bu hayat denen tiyatro sahnesinde sadece bir oyuncuyuz. Ne kadar iyi oyuncu olursak olalım, oyunun gidişatını ve akıbetini biz belirlemiyoruz. Öldürmeyen şey güçlendirir, derler. Benimki de o misal...
Sayfa 50Kitabı okudu
Aynalarda eskimiş yüzüm
Fırtına kopar açıklarda
Aynalarda eskimiş yüzüm
Acın demirlemiş hayatıma
Bu ilk değil ve son değil canım
Bıktım yarım yarım yaşamaktan
( Kayahan )
Böyle Başa Böyle Tarak
“Acaba ‘O yeter ki olsun da ben soğan ekmek yemeye de razıyım’ demiş midir yoksul bir Norveçli?
Kutsal gününde evine gelio sofrasına bağdaş kurup oturan politikacıya; o benim yoksul soframa şeref verip oturdu diye hayran olmuş mudur?
Neden fakirim, soframa oturan zenginleşmiş politikacının fakirliğimde sorumluluğu var mıdır diye düşünmüş müdür yoksa?
Bir dakika… Fakir Norveçli olur mu ki?”
Zeki Kayahan Coşkun
Sayfa 31Kitabı okudu
"En büyük cinayet, bir insanın hayallerini ve mutluluğunu öldürmektir."
Sayfa 5Kitabı okudu
Evet, sevgisiz büyümüş bir insanı gözlerinden tanıyabilirsiniz.
Sayfa 5Kitabı okuyor
Zira insan kendi içinde mantıklı ve tutarlı olduğunu düşünen, ama aslında mantıktan uzaktan yakından alakası olmayan bir varlık.
Sayfa 28Kitabı okudu
Dünya kocaman bir gemi birileri iner birileri biner
Sayfa 108 - Genç TimaşKitabı okudu
Öldürmeyen şey güçlendirir.
Sayfa 50 - Genç TimaşKitabı okudu
Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime
Sayfa 49 - Genç TimaşKitabı okudu
İnsanoğlu kötülükte sınır tanımıyor ne desek beyhude!
Sayfa 16 - Genç TimaşKitabı okudu
Her ölüm kaçınılmaz bir sondur.
Sayfa 9 - Genç TimaşKitabı okudu
Yaralar sadece bedende olmaz.
Sayfa 7 - Genç TimaşKitabı okudu
Odalarda ışıksızım
katıksızım,viraneyim...
seni sensiz duvarlara yazan benim, divaneyim.