şövalye olsaydım, senin şehrine hücum etseydim, dudaklarını görünce kılıcımı düşürür, atımdan düşerdim. hiçbir zaferin erişemeyeceği tatta bir yenilgi olurdu.
Çocukluk gibi, çocukluğa dönmek gibi, belki de eve dönmek gibi... Keyifliydi. Yaşam boyu biz de eve dönmenin yollarını aramaz mıyız? Zaten eve dönmekten ibaret değil midir yaşam?