"Söyleyeceklerini söyleyememekten korkup sözcüklerin tam ortasında nefessiz kalan insanlara dokunmak gerekir gibi gelir bana. Dinlemeyeceklerinden o kadar korkarsın ki gırtlağın acır,bilirim. Dokunursam geçecek gibi gelir."
Anneler çocuklarını halklarından, dinlerinden, devletlerinden daha mı az severler? Aidiyet için kurban edilen çocukların anneleri, o çocukları henüz doğurmamış kadınlar bir gün bu kavgalara çocuklarını vermeyi reddedebilir mi?