Yüreğime öyle sağlam dokundu ki onun şiirleri; ona dokunan ne varsa dokunsun istemiş sanki bütün yüreklere! Ah’lar Ağacı’nda şiirin izleği değişmiyor. Ölüm, anne, kuşlar, sevgi, aşk, yalnızlık teması üzerinde yükselen şiirler yazıyor. Mesajlarını, arzularını, özlemlerini yalın, etkili ve doğallıkla söyleyen şiirler bunlar. İyi bir gözlemin, gelişmiş bir estetik zevkin ve zekânın ürünü şiirler bunlar. Şaire kimi zaman iç sesiyle (Tanrı) mırıldanarak konuşuyor, kimi zaman sohbet edip, bağırıyor. Acıların, kırgınlıkların, çaresizliklerin altını kalın çizgilerle çizerek şiirlerini yazıyor. Yaşamın tüm olumsuzluklarına rağmen hayatla barışık. Ölümün onun için çok erken gelecek kaçınılmaz bir son olduğunu bilmesine rağmen hayatla bağlantısını koparmaz. Ölümü yeneceği düşüncesi ağır basar. Ve tanışmadıysanız onunla hala,hala onun AH'lar Ağacı'na bir AH da siz bırakmadıysanız;
AH'larla dolu olan kalbinizin yalnız olmadığını hissettirecek o kitapları alın ve okuyun mutlaka...
