Beklerken bana rüzgârın sesini dinletti. Her ağacın kendine özgü bir sesi olurmuş,öyle dedi. En güzeli telli kavakmış,en kokulusu da incir. Buna şaştım. 'Çünkü' dedi, ' Kimi ağaç çiçeğinin kokusunu taşır ve meyveye durduktan sonra o kokusu yiter gider. İncir hep aynı kokar: biraz inciri gibi,biraz yaprağının kokusu gibi.