2, 23, 165.
XY ve XX.
AHN, XX-in XY-ye peş peşe "Alo!" şeklinde seslenmesi ile başlar. -XY, kalabalık bir aileye sahip olmasına rağmen yalnız yaşayan, altmışını devirmiş bir erkektir. XX ise orta yaşlarına henüz adım atmış, yalnız bir kadındır. XX, rastgele birçok numara çevirmiş, birçok konuşmanın ardından XY-nin ılıman cevapları karşısında konuşmasını sürdürmeye karar kılmıştır.
Konuşma o gün ile sınırlı kalmamış, ilk konuşmanın kapanışında gündüzleri 8:30/9:00 arasında XX, XY ile konuşabileceğine dair söz almıştır.
Bir buçuk ay boyunca, her gün sürecek olan konuşma alışkanlığı esnasında XX ile XY arasında sorulmayan iki soru vardır; İsmin ne? ve Nasılsın? -Romana da ismini veren Harika Hanım, Tarık Dursun'a ilham olan kadının ismi ya da lakabıdır-
AHN, dört buçuk ay sonra "Telefon bir daha çalmadı. Onu bir daha kimse aramadı." notu ile son bulur.
Çoğunlukla diyalog ve monolog şeklinde ilerleyen sohbetlerin birinci kısmında XX-in yaşamına, anılarına, deneyimlerine, fikirlerine dair bilgiler edinirken, ikinci kısmında ise XY-ye dair bilgiler ediniyoruz. Diyalogların gün ve gün tarihlendirilmesi ve günlerin ve bölümlerin XX/XY şeklinde ayrılmasını da göz önünde bulundurursak AHN-yi mektup/roman olarak nitelendirebileceğimizi ya da anımsatacağını düşünüyorum.
Esasına sadık kalınıp kalınmadığına emin olamadığım ama anıdan yola çıkarak yazıldığına inandığım AHN-yi yazı biçimi, konusu, karakterleri ve edebi dili itibariyle ilgi çekici ve özgün bulduğumu söyleyebilirim.
