Elbette ki mutlu olduğu anlar oluyordu ancak bunlar seyrek ve kısa süreli oluyordu ve sık sık bu anların sürdürülebilir olup olamayacağını merak ederdi. Bu mutluluğun doğası mıydı? Bir çöl esintisi gibi aniden gelip bir anda gitmesi gibi? Sadece yokluğuyla tanımlayabildiğimiz bir şey olması gibi? Yoksa bu, kendi doğası mıydı? Muhtemelen bu soruların cevaplarını hiçbir zaman bilemeyecekti. Hem zaten ne önemi vardı ki?