Anahatlarıyla İslam Öncesi Arap Tarihi ve Kültürü
Adem ApakSözler ve Alıntılar
İyilik yapan iyilikten daha hayırlıdır. Kötülük yapan ise kötülükten daha kötüdür.
Sayfa 200Kitabı okudu
Devenin Arabistan sosyal hayatında ve ekonomisindeki yeri ve ehemmiyetini gösteren en önemli delil, bu hayvanın çok sayıdaki cinslerini ve büyüme devrelerini ifade etmek için Arapça'nın bin kadar ayrı kelimeyi barındırmasıdır. Bu sayıyla ancak kılıç için kullanılan kelimelerin adedi rekabet edebilmiştir. Bu sebeple Arap Yarımadası deve yetiştirmede dünyanın en önemli merkezlerinden kabul edilmiştir. Bilhassa Necid yöresinin develeri büyük şöhret kazanmıştır. Araplar arasında deve ve küçükbaş hayvanların yanı sıra iyi cins at yetiştiriciliği de yaygın bir geçim aracıydı. Zira günümüzde de Arap atının şöhreti bilinmektedir.
Sayfa 171Kitabı okudu
Câhiliye dönemi insanları Allah'ın varlığını kabul etmekle beraber putlara da taparlardı. Onlar putlarının Allah katında kendilerine şefaatçı olacaklarına inanırlar ve: "Biz onlara ancak bizi daha çok Allah'a yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz" derlerdi.
Sayfa 119 - Putlara tapmakKitabı okudu
Niyâha
Câhiliye döneminde kadınlar bir yakınları öldüğü zaman onun iyiliklerini şiir formunda yüksek sesle anarak ağlarlar, bu esnada yüzlerine vururlar ve elbiselerini yırtarlardı. Ayrıca bu görevi para karşılığında yapan ve kendilerine Nâyiha denilen profesyonel ağlayıcılarda bulunurdu.
Sayfa 164Kitabı okudu
Dillerin ses sembollerini yansıtan alfabe ilk kez milattan önce 1700'lerde Batı Sâmîlerinden Kenânîler tarafından kullanılmaya başlamıştır. İlk örneklerine Tûrisînâ'nın güneyindeki Serâbîtü'l-Hâdim harabelerinde bulunan bakır eşya ve tapınak duvarları üzerinde rastlanan Kenânî yazısı başlangıçta göçler sebebiyle iki ayrı yöne doğru yayılmış; güneyde Maîn-Sebe, Himyerî, Habeş yazılarının, Kuzey Sâmî alfabe sistemine bağlı yazıların en önemlileri ise dünyadaki pek çok alfabenin aslını oluşturan Fenike ve yine ondan geliştirilmiş olan Ârâmî yazılarıdır.
Sayfa 181Kitabı okudu
Câhiliye bir inanç ve yaşama biçimi olarak İslam'ın dışındaki her türlü inkârın ortak adıdır. Dolayısıyla İslam'ın her parçasının karşısında mutlaka câhiliye vardır.
Cahiliye, " bilgisiz olma"yla eş anlamlı görülmüş olsa da, temelde bir düşünme biçimi, bir anlayış, bir yaşantı şeklidir. Dolayısıyla cahiliye, İslam dışı toplumların ve kişilerin tutum, davranış, yaşantı ve kurdukları sistemi tanımlamak için kullandığı genel bir kavramdır. Buna göre insanların nefsani ve keyfi arzularına köle oldukları, ilahi kitaba tabi olmayı reddettikleri, zulüm ve ırkçılık gibi yaygın kötülüklerle beslenip ayakta duran sistemlerin hakim olduğu her zaman ve mekanda cahiliye varlığını sürdürmektedir.
Sayfa 16Kitabı okudu