Sözler ve Alıntılar
Bir oyuncak bulmuş çocuk gibi, kendisine ait olmayan bu oyuncağı sahiplenmişti ve geri vermeyi canı hiç istemiyordu.
“Annemin ajanları olduğu için, evlenince tabii ki benimle yaşamak zorunda kalacaksın. Fakat bu senin için çok zor olmaz.
Evim çok büyük ve bir sürü odası var. Sana yalnız yatacağın bir oda ayarlarız. Bunun dışında sanırım evde fazla görüşmeyiz.
Genelde eve geç gelirim. Annem şu anda Akçay’da yaşıyor. Çok ender olarak yanıma gelir. Senede bir bile olmaz bazen. Oranın havası sağlığına iyi geliyor. Ailemin geri kalanı da orada olduğu için genelde ben Akçay’a giderim. Fakat sık olmasa da bana geldiği zaman bir iki geceliğine birlikte olmamız gerekebilir...”
mutlu son
Ve şu bir gerçekti ki, gerçek aşk için sınırlı anlaşmaların hiçbir önemi yoktu.
Sayfa 447Kitabı okudu
Yavuz kaşlarını kaldırdı. Bu kız garip birisiydi.
Numaradan evlenmelerine rağmen, kaynanasının kendisini beğenmesini önemsiyordu. Tıpkı âşık bir kadın gibi çekinikti.
Kocası olacak adamın annesini önemseyen, kocasını seven bir kadın gibi davranıyordu.
“Kızım... Sana garip gelmezse eğer?” Durakladı. Kendisini merakla süzen gelininin güzel yüzünü süzdü. Elini uzatıp düz, gür saçlarını yüzünden kıyıya çekti. “Eğer sen de uygun görürsen?..
Bana ‘Anne!’ diyebilirsin. İnan bana çok hoşuma gider!” Merve donup kaldı. Bu alımlı kadının sözlerinde ciddi olduğu belliydi. Dudakları sevinçle kıvrıldı. Güzel yeşil gözleri doldu. “Gerçekten mi?” diye sordu yavaşça.
“Kıvıracak bir yalan bulamaz mısın?”
“Nasıl yapayım? Lüks bir araba, çok yakışıklı bir adam?.. Bozuk buzdolabımız için iki gündür beklediğimiz servis olmadığınız çok belli!”
“Şu anda seni öpmek istiyorum. İtirazlarını dindirinceye kadar, her dediğimi yapıncaya kadar seni öpüp susturmak istiyorum. O kırmızı dudaklarındaki inadı kırmak istiyorum...”