Aşka dil, din, ırk ya da insanların dış görünüşü engel olmamalı bence. Sevenleri ayırmak ya da onların kavuşmaması için ne gerekiyorsa yapmak çok kötü bir şey ve bana göre de affedilmeyecek bir hata. Seven insanın gözü hiçbir şey görmez, aşk insanın gözünü kör eder derler ya hani hah Sonya'da aynen öyle oldu. İbrahim için kendi ailesini bırakıp sevdiğinin yanına gitti. Tabi Sonya Ermeni kızı ya Müslüman Türk mahallesi onu pek kabul etmez. Ama bu durum Suna'nın yani Sonya'nın umrumda değil.
İbrahim ve Suna evlenip mutlu bir hayat kurma yolunda adım atarlar ta ki İbrahim öldürülene kadar. İbrahim öldüğünde Sonya hamiledir. İbrahimin acısı üzerine bir de Ermeni mahallesine techir gelir ve bütün Ermeniler ülke dışını sürgün edilir. Bunu duyan Sonya ailesine dayanamaz ve onlarla gitmek ister. İbrahim'in annesi babası Suna'yı(Sonya'yı) trene kadar takip ederler. Ve Sonya trende kızını yani Arsine'yi doğurur ve vefat eder. Asıl hikaye Arsine'nin doğmasıyla başlar.
Bakalım Türk mahallesi Arsine'yi kabul edecek mi? Ya da Arsine dedesi öldükten sonra kiminle yaşayacak? Babasını öldüren kişinin kim olduğunu bulabilecek mi? Bu soruların cevabını öğrenmek için kitabı okumak şart. :)
