Sözler ve Alıntılar
Fakat gerçek aşkın acısını her kul kaldıramazdı. Bunu anlamak için de zorluklara katlanacak bir kalp gerekirdi.
"Vasiyeti neydi?" diye soruyorum.
"Tac Mahal'in karşısına bire bir aynısını, bu sefer siyah mermerden yaptırsınlar ve iki mabedi nehrin üzerinde bir köprüyle bağlasınlar istiyordu. Böylece çok sevdikleri Yamuna nehri üzerinde tekrar birleşmiş olacaklardı." diye cevaplıyor.
"Neden siyah mermerden bir mabet istiyor?" diye soruyorum bu kez.
"Çünkü" diyor; "Aşk, gece ve gündüz gibidir. Sevgili olmadan geçen zaman, karanlığıyla ruhu boğar ama sevgili geldiğinde, yanında aydınlığı da getirir..."
"Ben öldüğüm zaman , senden rica ediyorum, nehrin kenarına bir abide yaptır" dedi.
Şah cihan "sakın bir daha bu sözcüğü anma!" diyerek gözlerinden yaşlar boşandı.
Yaşlı adam, parlayan gözlerle bana bakıyor; Çok mu şaşırdın evlat? diye soruyor. Şankınlığımı üzerimden çalışarak "Evet ilk defa görüyorum" diye cevap veriyorum. Bu esnada akşam ezanı okunuyor, Birlikte abdestlerimizi alıyoruz, onu takibe koyuluyorum. Birlikte mabedin içine girdiğimizde ağzım, gördüğüm manzara karşısında açık kalıyor.
Her ikisi de aşk üzerine bildikleri herşeyi unuttu ve kendi aşklarının destanını yazmaya başladı...⋆｡ ﾟ︎｡ ⋆｡ ﾟ☾ ﾟ｡ ⋆
Aşkın güzellikleri her kulun hoşuna giderdi de zorlukları kaldırmak her aşığın işi değildi; acılara katlanmak kalp isterdi..
Banu begüm,
Nakışı eline aldığında içine bir sızı düştü, yanakları pembeleşti, nefes alamadı bayılacağını sandı. Aklındaki kötü düşünceyi bir türlü kovamıyordu. Bundan sonra günler geçmek bilmezdi. Ya Mina Bazar'a gelmezse? Onu bir daha göremezse, aşkını dile getirdiği mendili veremezse...