Ah benim gönlümün bahtsız bülbülü…
Kokmayan güle figan yakılır mı?
Her gönlün bir sevda kuşu varmış. O kuş diyar diyar gezer, başka bir gönle abayı yakarmış. Konduğu gönlün kuşu ile beraber adına aşk denilen bir ülkenin topraklarına göçer, oralarda uçuşur, oralarda yaşarlarmış.
Aşk ülkesinin güzelliği ile keyfeder, çiçek bahçelerinde ötüşürlermiş. Lakin hazanın yellerine, aşkın hallerine dayanamayıp ikisi de günün birinde kopuvermişler birbirlerinden. Ne sevda kalmış orta da ne de gönül kuşu.
Aslında gönül, kafesinden kuşu uçtuğundan beri yalnız. Çünkü sevda gönülde nefes alabilirdi ancak...
(Tanıtım Bülteninden)
