Bir süredir okumak istediğim Aşkın Celladını sonunda okumuş bulunmaktayım. Bu kitap benim Irvin Yalom ile tanışma kitabım oldu. Kendisi 'Nietzsche ağladığında' kitabıyla fazlaca okunmuş, duyulmuş Psikanalist, Psikoterapist, Psikiyatrist ve Yazardır.
Aşkın Celladı varoluş sancıları ile cebelleşen on ayrı kişinin terapi öykülerinden oluşmakta. Bu on kişinin terapiye geliş nedenlerine bakıldığında aslında sorunlarının günlük yaşamın sıradan sorunları "yalnızlık, değersizlik, şişmanlık, karasevda, cinsellik, keder, depresyon" gibi sorunlar olduğunu görüyoruz. Fakat devamında Irvin Yalom'un bu sorunların derin köklerini, varoluşun temeline uzanan köklerini açığa çıkardığını okuyoruz.
Ve yazar Psikoterapinin dört gerçeğini de şu şekilde vurgulamıştır;
- her birimiz için ölümün kaçınılmaz son olması,
- yaşamımızı kendi irademizle biçimlendirme özgürlüğümüz,
- nihai yalnızlığımız
- yaşamın belirli bir anlamdan yoksun oluşu.
Ve bu gerçeklerle yüzleşmenin ne kadar zor ve önemli olduğunu okurken çok iyi anlıyoruz.
Betty'nin, Penny'nin, Marge'in ve Marvin'in öykülerini okurken özellikle daha başka etkilendiğimi de söylemek isterim.
Son olarak Psikolojik kitaplara ilgisi olup, okumayı seven okurlara; Severek okuduğum, bana verimli bir okuma sunan, öğretici yanı da olan Aşkın Celladı'nı tavsiye ederim.
