"Dinozorların bu gezegende bulunma süresinin bizden ne kadar fazla olduğunu biliyor musun?
Kırk dört bin kez daha fazla. Bir düşün. Kırk dört bin kez daha fazla. Her bir gün için 120 yıl eder. İnsanın aklı almıyor. Sence biz onlar kadar neslimizi sürdürebilir miyiz?
Biz birer hiçiz. İnsanoğlu bir hiç. Ama nedense kendimizi çok özel hissediyoruz. Kendimizi bir şey zannedip Tanrı' nın gözdesi filan olduğumuzu düşünüyoruz. Çok komik."
Sayfa 222 - Martı Yayıncılık İstanbul 2020Kitabı okudu
Misilleme yapma arzusuyla şiddet şiddeti besliyordu. Tecavüze uğramış bir çocuğun büyüyünce tecavüzcü olmaya eğilimi vardı. Annesinin babası tarafından dövüldüğüne tanık olan bir çocuk büyüyünce aynı şeyi karısına yapıyordu. Neden? Neden biz insanlar ders almamız gereken olayları öğrenmekte bu kadar başarısızdık? Aslında tiksinerek yaklaşmamız gereken şeyleri neden tekrarlıyorduk?
"Afrika' nın ıssız bir köşesinde açlıktan ölen bir çocuğun trajedisi, mahallenin aşağısında kanserden ölen tatlı küçük kızın trajedisiyle eşti."
Gazze'de ölen çocukların yada doğu Türkistan'da zulme uğrayan çocuklarında acıları eşittir.