Ateşi Çalmak 1 Gönderileri
Ateşi Çalmak 1 kitaplarını, Ateşi Çalmak 1 sözleri ve alıntılarını, Ateşi Çalmak 1 yazarlarını, Ateşi Çalmak 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Asker kaputunun altında çarpan, işçi ve köylünün yüreğidir.”
“O asker kısa sürede bu bilince ulaşamaz. Şimdilik asker üniforması çelik yelek.
“Hayatım boyunca dilimi çok kaşıdım. Ne tükrük zehirdir, ne de dil bıçak.
“egoizmin ve ikiyüzlülüğün kangrenine yakalanmış olan bu toplumda toplumsal adaletin ve mantığın kutsal bayrağını yükseltelim.”
Ruhlar donmuş, vücutlarsa hayvani güdülere teslim olmuş.
Aynı düşünceler, sürekli kullanılmaktan yıpranmışlardı.
“Tanrı ne zaman bu dünyanın üzerine bir damla adalet verecek?”
“Demek ki hata yapmaktan korkuyorsun. Sadık kalma yeminini bozmaktan korkuyorsun? Biliyor musun sadık kalmayı kim ve ne amaçla düşünmüş?”
Grev; devrimci bir çatışma gibi, kitlesel bir ayaklanma gibi harikaydı. Hangi sihirli parola, binlerce nüfusu olan şehrin içinden uçmuş ve her şeye inat, onlarca fabrikayı, yüzlerce makineyi, binlerce dokuma tezgahını durdurmuştu? İşçilerin düzensiz şenliği, onların büyük gücünün ve bilinçli hale gelmiş olan dayanışmalarının, şimdiye dek görülmemiş, barışçı bir geçit töreni değil miydi sanki?
Baktığın yer değil, anladığın yer.
Friedrich kızgındı. Almanya’dan bakıldığında İngiltere sosyal bir çalkantı içerisindeydi, devrim kabarıyordu sanki. Berlin restoranlarında, “Özgürler Birliği”nin toplandığı yerde ateşli Hess, kaç kez heyecanla sosyal darbenin ilk önce Britanya adalarında başlayıp sonra kıtaya geçeceğini söyleyip söz veriyordu:
“Kader, aptalların avuntusu. İşçi, kaderini kendi belirler.”