Hiçbir şey hissetmiyordu. Tek hissettiği, kıpırdamak istemediğiydi. Hissedecek gücü kalmamıştı. Acı çekecek gücü bile yoktu. İçinde yakılabilecek ne varsa, hepsini yakmıştı. Öyle çok şeyi başlatmak için öyle çok kıvılcım saçmıştı ki! Acaba biri de bana bir kıvılcım verir mi, diye düşünüyordu...
"Hayatın asıl gerçeği nedir?..."
"Acı çekmek... Yenilmek ve acı çekmek."
"Ama... ama neden? İnsanlar mutlu... en azından bazen mutlu... öyle değil mi?"
"O yüzeysel duygulara sahip kişilerin hayalidir."