Aydınlanmanın Diyalektiği
Theodor W. AdornoSözler ve Alıntılar
"Şöyle dile geldi hüzne bulanmış sesiyle:
Talih yüzüme gülmedi şu dünyada dostum.
Nereye mi gidiyorum? Dağlara çıkıyorum,
Huzur gerek çünkü yapayalnız yüreğime."
Sayfa 277Kitabı okudu
***
Kapitalist üretim bedenlerini ve ruhlarını öyle bir
kuşatmıştır ki, önlerine konulan her şeye direniş göstermeden kapılıverirler.
***
Her şeyin her şeyle özdeş olmasının bedeli hiçbir şeyin kendiyle özdeş olamamasıyla ödenir.
Sayfa 30 - Kabalcı Yayınevi
***
Zihne kazılanlar normlaştırılmış görevlerin
otomatikleştirilmiş ardışıklığıdır.
***
Sonunda bütün imgeler ölüler ülkesindeki gölgeler olarak hakiki özlerini açığa vururlar, yani yanılsamayı.
Biraz da hayatın iyi taraflarından söz edemez misin? Sonsuz burukluğun yerine sevgiyi ilke olarak ilan etmenin bir yolu yok mudur?
Sayfa 288 - Kabalcı Yayınevi