İnsanlar öylesine canavar ki, doğru dürüst bir söz söyleyene kadar birbirlerini öldürürler. Sonra bşr çıkarı varsa, kim olursa olsun ayağını yalarlar...keşke tümünün tek bir suratı olsaydı da tükürebilseydim.
“İnsanın yaşamında öyle bir an gelir ki bir parça paran varsa bir yöne gidersin. Ama bir şeylerin yoksa ama hiçbir şey ve hiçbir yerden bir şey gelmiyorsa, o zaman başka yöne gidersin.”
Sonun böyle olması gülünçtü aklı başında insanlar genellikle umursamazdı, işe acısız başlardı. “Benimle bir ilişkisi yok. Benim derdim bana yeter. Bana ne?” deyip geçiştirirlerdi.