İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyada,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru davadan,
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Cennet iflas eder. Âdem de geçer.