Babamdan Sonra
Ahmed Günbay YıldızBabamdan Sonra Gönderileri
Babamdan Sonra kitaplarını, Babamdan Sonra sözleri ve alıntılarını, Babamdan Sonra yazarlarını, Babamdan Sonra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
-Bakarsın baban da gelir!!!
Alaylı bir ifadenin kuşatmasındaydı Hamza'nın çehresi:
- Ana, akıllı kadın bilirdim seni. Hala o vefasız adamın dönüşünü mü beklemektesin?
Koyu bir keder tabakası örtmüştü Aslıhan'ın yüzünü:
-Yürek işte oğul! Ömür boyu bir ümitle bekledi yolcusunu bu kadın... Bekleyişler, hasreti nasıl artırır, aklın erer mi buna?
- O bekleyişi iyi tanır benim yüreğim ana. Yıllardır, tanımadığı bir babanın yolunu beklemedi mi herkesin taş yürekli bildiği bu adam? Hatta gururunu kırıp ayağına kadar gitmedim mi o dönmeyince? Vefasızlığın da ötesinde bir davranışla karşılamadı mı o baba oğlunu? O bizi çoktan silmiş dünyasından ana. Biz hâlâ ne diye taşıyalım ki onu gönüllerimizde?
-Bir umut işte oğlum... Hâlâ bir gün ansızın çıkıp gelir diye hayaller kurmaktayım. Onu da düşlemezsem, neyle avuturum ki yalnızlığımı?
Sayfa 178Kitabı okuyor
-Baba, ne söylemişti Son Nebi insanlara kendisini tanıtırken?
- ...
- Dinle o zaman, ben söyleyeyim sana. Efendimiz şöyle takdim ediyordu sorunun sahibine kendisini. "Ben, annemin rüyası, Ceddim İbrahim Peygamber'in duası ve İsa Peygamber'in müjdesiyim."
Sayfa 165Kitabı okuyor
Vicdanlar bazen sağır ve kör olurlar. İnsan duyarsız ve umursamaz olur o anlarda ve düşünce, salim kararlardan uzaklaşır. İşte o zamanlarda vicdan tutulması başlar insanda. Doğruyla yanlışın arasına nefsin gölgesi düşer. Beyin iblisin vesvesesiyle meşgulken, fark edemez doğruyla yanlışı insan. Yanlışlar şirinleşir nefisle bakılan gözlerde.
Sayfa 163Kitabı okuyor
Ben kaybolmuş bir adamım, konulmak daha da acı veriyor bana.
Sayfa 158Kitabı okuyor
Hani askerlik öncesi aldığın oyalı yazma var ya, hala sandığımda saklı durmakta. Ne kadar yol gözlemiştim, onu örtünerek seni karşılayabilmek için. Madem dönmeyecektin, neden aldın ki o yazmayı?
Sayfa 153Kitabı okuyor
İşte ben bu şiiri yaşadım ömrümce....
"Dağ başından duman çekildiğinde,
Yollarına bakıyorum gelmedin...
Tarlalara tohum ekildiğinde,
Yollarına bakıyorum gelmedin.
Kaç mevsim yağmurlar indi yurduna,
Bütün göçmen kuşlar döndü yurduna,
Özlemin yok mudur kendi yurduna?
Yollarına bakıyorum gelmedin...
Bir sabah gülmüştün, bir akşam erken,
Selamına mukabele ederken...
Ne demiştin gurbet ele giderken?
Yollarına bakıyorum gelmedin...
Takvimleri şahit tuttum yetmedi
Yalvarışlarım da fayda etmedi
Kimse senin kadar uzun gitmedi
Yollarına bakıyorum gelmedin..."
Sayfa 152Kitabı okuyor
-Kızıyor musun bana?
-Çok!!!
- Bilmediğin şeyler var. Anlatırsam, hak verirsin belki.
- Hak vermem!!! Dedem gözlerimin önünde şu an. O hep sana hasret duyarak yaşadı... Onunla aranızda bitmeyen bir garazın savaşı varsa, bil ki o savaşın yıkılan harabesi altında annemle ben kaldım.
Sesi ağlamaklıydı. O da erimişti duygularının pençesine düşüp:
- O acımasız terk edilişin arasında, anamla benim ne günahımız vardı, bunun izahını yapabilecek misin baba? Bir canavar vicdanı oluşturup ona tutundum yaşamak için... Ne zaman çocuğunun elinden tutup yürüyen bir baba oğul görsem, her defasında öldüm. Düşman kesildim ömrümce öylesi bir manzaraya... "Baba" diye seslenen çocuklara düşman kesildim. İşte o zamanlar sana hep kızdım...
Çocukluğumu hiç yaşayamadım ben... Bazen içim ezilir bir haksızlığın karşısında ve bazen taş kesilir kalbim, acımam kimseye.
Bu sebeple çokları, "dengesiz" derler... Bana bıraktığın en büyük miras, acımayı unutmam oldu. Yüreğimde hasretini duyup yollarına baktıkça, benim de vicdanım tutuldu tıpkı senin gibi.
Taş kesilen yüreğimin duyarsızlığında işlediğim bütün günahlarımın sebebi sensin. Yalnız bıraktın bizi.
Düşünebiliyor musun baba, her akşam yatmazdan önce anneme yalvarırdım, "Anne başımı dizlerine koy ve içinde baba olan bir hikâye anlat bana" diye. Kırmazdı, mutlaka bir hikâye bulur, anlatırdı.
Sayfa 150 - 151Kitabı okuyor
Yıllar önce terk edilen bir oğuldan...
Ben aklım erdiğinden beri bu sözü sahibinden duyabilmenin hasretiyle yaşadım.
Sayfa 149Kitabı okuyor
Her zaman olduğu gibi sükûtu tercih ediyorum baba. Öyle bir sükût ki içinde yanardağları harekete geçirecek kadar acımasız.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Ateşten mürekkeple aşkı telif ettiler,
Bir kızıl güle sarıp bana teklif ettiler.
Sayfa 131Kitabı okuyor