"Yetişemedim... " dediğinde adeta yerime çivilendim. Ben bugüne kadar her acıyı gördüm, işittim dedim ya...yalan söylemişim. Sedat ona uzanmak istiyor, tutacak yer bulamıyor ve inleyerek ağlıyordu. "Duygum!" Diye inlerken, ben ömrüm boyunca benimle yaşayacak olan, benliğime kazınan bu görüntüyle felce uğramıştım. Yutkunmak, nefes almak, kıpırdamak, yaşayan bedenime bir o kadar tezat ruhum kaybolmuş, bütün yetilerimi kaybetmiştim."