Siyaseti, toplumsal adaletsizliği giderecek bir manivela olarak gören bir politikacıydı İsmail Cem. Servet edinmek maksadıyla siyasete girenlerin tersine o, Neden benim sahip olduklarıma başkaları sahip değil? sorusuyla kolları sıvamış ender siyasetçilerden biriydi.
Milliyette, Cumhuriyette, Politikada, Güneşte, Sabahta köşe yazarlığından genel yayın yönetmenliğine, her düzeyde görev yapmış bir gazeteci ve TRTnin efsanevi genel müdürüydü.
Kültür bakanlığı, Dışişleri bakanlığı yaptı. On sene Avrupa Konseyinde üyelik ve bir dönem Konseydeki Sosyalist Grup başkan vekilliği ve Türk Heyeti başkanlığı yaptı. Beş yıllık hizmet süresiyle en uzun görevde kalan Dışişleri bakanlarından biri oldu. Lüksemburg ve Helsinki zirveleri gibi birçok önemli olayda tarihî rol oynadı. Türk-Yunan gerilimini, sağlam ve kalıcı bir diyaloğa dönüştürdü. Kuşatma altında Arafatla, kriz ânında Saddamla görüştü; Avrupa Birliği ile İslam Konferansı ülkelerini İstanbulda bir araya getirerek ilk Medeniyetler Buluşmasının mimarı oldu.
Refah Partisinin, AKPnin yükseliş dinamiklerini önceden görmüş, Yeni Türkiye Partisi deneyimini ve hayal kırıklığını yaşamış bir siyaset adamıydı o. Ve tüm bunların yanı sıra çok okuyan, çok yazan, çok düşünen bir aydın, amatör bir fotoğraf sanatçısı, fanatik bir Galatasaray taraftarıydı.
Can Dündar, İsmail Cemin aramızdan ayrılmasından kısa süre önce onunla bir nehir söyleşi yaptı. Ben Böyle Veda Etmeliyim, hastalığının ileri safhalarında bile fotoğraf çekmekten, yazmaktan, politikaya katkı yapmaktan geri durmayan bu çok vasıflı, güler yüzlü, çalışkan ve sözünün eri siyaset adamının dünyasının kapılarını aralarken, solda bölünmeler başta olmak üzere, Türkiye ve dünyanın yakın tarihindeki birçok önemli gelişmenin de perde arkasını anlatıyor.
Ben Böyle Veda Etmeliyim İsmail Cem Anlatıyor
Can Dündar
