Hatta o çok kibar olarak bildiğin erkek arkadaşın bile bir anda maçolaşabilir. Ne de olsa her erkeğin içinde biraz maçoluk var...
Daha genç kızlığımda, kadın haklarının yeni yeni tartışılmaya başlandığı yıllarda duymuştum "maço" sözcüğünü. Günümüzde giderek yaygınlaştı, bir anlamda maçolar, erkek oğlu erkek, gerçek erkek diye tanımlanıyorlar. Düşünceleri ne kadar doğru, davranışın ilkelleşmesiyle erkeklik sınırı mı yükseliyor ya da erkeklik yeniden mi yazılıyor? Maçoları araştırırken hep zorlamalarla karşılaştım, daha çok da yaşamı zorlaştırma gördüm. Sevdi mi herkes gibi sevmeyecek, çok fazla sevecek, gerekirse ölecek-öldürecek, kadınını (bu tanım da maçolara özel) koruyacak, belli renkleri giymeyecek, hatta o renkte basılan kitapları okumayacak, okursa saklayacak, çünkü okumak maçolara göre değil... Yetmiyor, göğsünü açacak kıllarını-erkekliğin simgesi kabul ettiğinden-gösterecek, arada dövecek, sonra da dizlerine kapanıp ağlayacak, eğer dövdüğü erkekse, asla özür dilemeyecek.
(Tanıtım Bülteninden)
