Ama biz çocukların göğsümüze sımsıkı sarıldığı acının, ömür boyu nasıl sürdüğünü, ağlayamayacak kadar büyük özlemlerle, öyle iyi biliyorum ki sanırım. Çarpan kalbin her nöbetinde onu sıkı tutuyoruz, tutuyoruz : Bu benim, bu benim, bu benim...
.
.
.
📘