Abdurrahim Karakoç'u birçok şairden ayrı tutan en önemli yanı, kalemini kılıçtan daha keskin kullanmasıdır. Karakoç'un şiirlerinde basit gibi görünen öyle derin ifadeler vardır ki, Beşinci Mevsim de olduğu gibi içine girip anlam denizinde ilerlediğinizde nice farklı boyutlarla karşılaşırsınız. Onun şiirlerinde söylemek isteyip de dile getiremediğiniz duyguları bulursunuz. Anadolu insanının çekmiş olduğu sıkıntılar, uğramış olduğu haksızlıklar, garibanın ikinci sınıf insan muamelesi görmesi, demokrasi maskaralığı, siyasi dava kimliği altında kişisel menfaatler, yalan haber yapan medya patronları ve bunlara alkış tutan sürü zihniyet için hiciv şiirleri yazmaya başlamıştır.
Kitap nesir ve manzum şeklinde ilerlemiş. Önce nesir olarak açıklama yapılmış daha sonra şiirle durum taçlandırılmış. Üstadın şiirlerinde etkili olduğu kadar düzyazısı da etkileyici.
