Beyaz Zenciler
Ingvar AmbjörnsenSözler ve Alıntılar
“Konuşamadıktan sonra insanlarla bir araya gelmenin, karda kışta kilometrelerce yol gidip, bir sürü yakınma ve duygusal sözler dinlemenin anlamı neydi? Yoktu. Hiçbir anlamı yoktu!”
Sayfa 328Kitabı okudu
Şu Allahın belası hiçbir yere ait olamama duygusuydu beni rahatsız eden. Hayatım boyunca da beni kovaladı zaten.
Martılar başımın üzerinden vergi vermeden uçuyorlar, uskumrular küçük balıkları yutuyorlardı. Hayat bedavaydı.
Per doğuştan çılgındı; adetleri ve kuralları iplemez, toplumun ve ailesinin ondan beklediklerini hiçe sayardı. Hayatı ciddiye almıyordu. Kendisinin donacağını hiç düşünmeden, sırtındaki ceketi çıkarıp ilk isteyene verebilirdi.
İlkbaharın akıl sağlığım açısından kötü bir mevsim olduğunu bilirdim.
Öğretmenler derslerin gelişigüzel yapılmış olmasına bakarak, tembel olduğum sonucuna varıyorlardı. Bir haftada bir yığın kitap okumuş olmak tembellikse, tembeldim işte.
Vahşi küçük keçi, kendi yolundan gitmek istemişti. Sıcak bir yuva, çocuklar, banka borcu ona yetmemiş, kendini Dünya'ya atmıştı!