Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Bir Cihan Kafes
İclal AydınBir Cihan Kafes Yorumları ve İncelemeleri
Bir Cihan Kafes yorumları ve incelemelerini, Bir Cihan Kafes kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Bir Cihan Kafes puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aslında İclal Aydın'in ilk kitabı olan Bir Cihan Kafes'i son kitabı olan Üç Kız Kardeş'ten sonra okudum. Giderek kelimeleri, sözcükleri kullanma biçimi, cümlede anlatmak istediğini o kadar güzel vurguluyor ki..
Ilk kitap olmasının heyecanı kelimelere yansımış gibi. Biraz kopuk, bağlantı kurmak ve anlamak ara ara güç. Fakat konu itibariyle değerlendirilebilir.
İclal Aydın kalemini beğendiğim bir yazar. Hangi kitabını okusam, yaşamın izlerini buluyorum. Her şeyden önce kitap çok samimi. Her kitabında kadın yaşamını kaleme alan ve bunu çok güzel anlatan bir yazar İclal Aydın. Üç kuşağı aynı anda anlatmaya çalışmış ve başarılı da olmuş. Annelerin kaderinin kızlarına nasıl yansıdığını, ağzımızdan çıkan her bir kelimenin nasılda hayatımıza yön verdiğini çok iyi ifade etmiş.
Samire, Yaşar, Lorin...
Birbirlerinin gölgesinde saklanan, birbirlerinin masalını yazan üç küskün kadın. Yaraları doğuştan, lanetleri miras... Kanadı kırık üç kadın, ödedikleri ağır bedellerin karşılığını, içinde çırpınıp durdukları, kapısı açık olsa da çıkıp gidemedikleri gölge kafeslerinde bekledi. İhtiyaç duydukları inanç, temize çekecekleri geçmişte saklıydı.
Sıkmayan, yormayan, okuyucunun kendini hikayenin içinde hissettiği bir İclal Aydın eseri.
Anadolu kültürü ve insanının çocukluğuna, gençliğine, saflığına hoyratça kıydığı Samire'nin; farklı bir yaşamı olabilecek iken biraz kaderinin ve çokça da ailesi ve özellikle babasının hataları nedeniyle bambaşka bir hayat süren Yaşar'ın; ve yine aile sevgisi ve ilgisinden uzak yaşayan ve hayatı adına birçok hatalar yapan ve bu nedenle acı çeken Lorin'in öyküsü. Her gün gazetelerde, televizyon programlarında ya da etrafımızda gördüğümüz kadınlarımızdan sadece üçü ve aslında hepimizin şahit olduğumuz sıkıntıları ve acıları. Hepimiz, toplumumuzda benzer acıları yaşayan bir çok kadın olduğunu, bütün yaşananların toplumumuzdaki insanların hoyratlığı ve kıyıcılığından kaynaklandığını, bu hoyrat ve yıkıcılığı da o yücelte yücelte bitiremediğimiz kültürümüzün beslediğini biliyoruz aslında ama biz de aynı hayatı yaşamaya ve kadınlarımız da aynı acıları çekmeye devam ediyor.
Hikaye bence güzel ve okunmaya değer. Okunması da keyifli bir kitap. Herkese tavsiye ederim.
Üç kuşak kadının hikayelerinin anlatıldığı bir ilk roman Bir Cihan Kafes. İclal Aydın'ın yeni kitabı raflarda yerini almışken ben de bir önceki kitabını okuyayım, dedim ve iyi ki de okumuşum. Acılarıyla, hüzünleriyle anneanne, anne ve Lorin'in hayatlarına tanıklık etmek güzeldi. Bazen kızdım, yapılan yanlışların tekrarlanmasına, söylenen sözlerin acımasızlığına... Ama herkes payına düşeni yaşıyor iyi ya da kötü.
İclal Aydın'ın denemelerini ya da köşe yazılarını okuyanlar dilinin akıcı ve sade olduğunu bilirler, romanındaki anlatımı da güzeldi ama ilk romanı olmasından ötürü çok göze batmasa da biraz acemilikler vardı.
Ben severek okudum, herkese tavsiye ederim.
Bir cihan kafes, sizi ufak cümlelerle şoka uğratma işini 4/4 lük yapan bir kitap. Kitaba ilk başlarda epey sinirlendim. En güzel yerinde reklama giren tv programı gibi en heyecanlı yerde başka bir kadının hayatına geçiyordu. Ama kitap bitip, tüm parçalar birleştiğinde vay be diyor insan. Çok ince düşünülmüş, enfes bir hayal gücü ve betimleme var. İclal aydın'ın diğer kitaplarını da okuyacağım kesinlikle..
İclal Aydın'ı televizyonda çıkan dizisiyle tanıdım ilk önce. Sonra öğrendim ki kendisi aslında yazar ve kitabından uyarlanmış 'Üç kız kardeş'. Bana göre kitabın her zaman uyarlama filminden veya dizisinden daha iyi olduğu için hemen satın alayım dedim. Set halinde aldım, sırayla okumak için. Sonra aylarca baktım o set kutusuna. Bugün okuyayım, elime alayım başlayayım dedim ama bir türlü sıra gelmedi bugüne kadar.
Zamanı şimdiymiş demek ki. Nekadar güzel bir roman. Eski yılların ruhunu taşıyor. Yeni 'modern' dediğimiz ama hiç lezzet vermeyen mürekkep ile basılmış kağıtlardan nekadar farklı. İyi ki alıp okumuşum dedim. Hem dinlendirdi, hem düşündürdü, hem ağlattı, hem sevindirdi. Üç neslin, üç kadının hikayesi. Büyük anne, anne ve kızı. Samire, Yaşar ve Lorin.
Hüzünlü belki ömürleri. Ama nekadar da gerçek. Hepimiz okuyalım. Tekrar tekrar şahit olalım hikayelerine.
Tavsiyemdir.
Samire, Yaşar, Lorin.
3 kuşak. Anneanne, anne ve torun. Birbirlerine geçmiş hayatlar, aynı acılardan yara alan 3 güçlü ve özel kadın onlar. Oradan oraya savruluşları, aşkın en acı tadı, ölümler, kayıplar, mesafeler ama en çokta anne tarafından sevilmeyen, sevilemeyen ve sevemeyen hayatların, ailelerin dramını okuyorsunuz bu kitapta. Bir geçmişe, bir geleceğe, bir daha da geçmişe, bir daha da geleceğe gitmesi yüzünden kitaba odaklanamadım. Olayları tarih sırasına göre gitse çok daha iyi bir kitap olurmuş. Tam olayların içine giriyorken bir daha geçmişe dönmek bazen rahatsız ediyor insanı. İclal Aydın’ın kalemini seviyorum ve daha güçlü kitaplarını okuduğum için sanırım çok sevemedim bu kitabı.
Samire, Yaşar, Lorin... Üç yara kadın. Hayatları birbirine bağlı üç anne.
Bir İclal Aydın klasiği. Anneliği, sevgiyi, beraberliği, yalnızlığı bizi biz yapan bütün duyguları bütün bağlamları dibine kadar hissettirdi. Bir annenin çaresizliği, bir annenin yalnızlığı, bir çocuğun sevgiye açlığı...
Samire, çocuk yaşta evlendirilen çocuğuna sahip çıkamayan "köylü" oluşuyla ezilen sevgisiz bir kadın. Büyükanne Samire ne de güzeldin. En çok sana üzüldüm ben, en çok senin yaşadıkların yordu kalbimi.
Yaşar, sevgisiz, diktatör, kendi yalnızlığının sorumluluğunu evladına bağlayan onu da mutsuz eden kadın. Sevemedim seni, bir annenin bu kadar sevgisiz olmasını hazmedemedim. Kendi evladına bu kadar uzak olmasını kabul edemedim. Yalnızdı ama bu yalnızlığın asıl sorumlusuydu.
Lorin, ismini bile başkalarının koyduğu yetim ama anne sevgisi olmadan büyüyen sevgiye muhtaç bir kadın. Annesinden göremediği sevgiyi başkalarında aradı hep. Belki de o yüzden evlendi genç yaşta. Sonrasında yeniden inandı başkasına, ilk defa yüreğini açtığı adamdan da yedi darbeyi. Peki ya arkasında annesi, babası olsa yapabilir miydi bunları ona...
Hayatın içinden, hayatın ta kendisiydi sanki. Karşı komşu hikayesini anlatıyor gibi hissettim hep. Sevgisizliği, birlikteliği, anne çocuk ilişkisini, aşk sandıklarımızı çok güzel anlatmış sevgili İclal Aydın. Çok beğendim ben. Yine çok güzeldi!