2.5-3 yıl önce okuduğumda çok etkilenmiştim. Bu sefer not alarak okudum. Bir Türk’ün hatıralarının anlatıldığı benzeri ölçüde etkileyici, dönemine ışık tutan, insan psikolojilerinin iyi alındığı birkaç kitap ancak vardır. İrfan Orga’nın özellikle çocukluk hatıraları çok canlı, çok değerli. Ailesinin dramını mükemmel anlatmış. Tek bir anını bile tasvir etmediği savaşın ne demek olduğunu, geride kalanları nasıl perişan ettiğini, ülkenin yaşadığı problemlerin insanı ve aileyi nasıl etkilediğini çok güzel anlatıyor. İnsanı, aileyi, savaşı, Osmanlı’nın I. Dünya Savaşı yıllarını, İstanbul’un yüz yıl önceki halini tanımak açısından değerli bir kaynak. Daha kaç ailenin benzeri hikayeleri vardır ama o dönemi çocuk olarak yaşayanlardan sadece İrfan Orga yazmış. Beni en çok gencecik babasının ülkenin içinde bulunduğu durumu erken algılayıp ailesini korumak adına gayret göstermesi, İrfan Orga‘nın annesinin ve babaannesinin kişiliklerine şahitliği, evliliğinden dolayı başına gelenler ve hayatının son kısmında Birleşik Krallık’ta yaşadıkları (son ikisini oğlunun yazdığı sonsözden öğreniyoruz) etkiledi. (Hepsi büyük harflerle yazmayı sevmem ama) OKUYUN, OKUTUN.
