başkalarının yaptığını kınamak için harcadığımız enerjiyi kendimiz bir şeyler yapmak için kullansak, zaten başkalarının bir şey yapmasına gerek kalmayacak.
MM, ölümünden 1,5 yıl önce rejisör Henry Hathaway'e gözyaşları içinde şunları
söyler:
"Yaşamım boyunca Marilyn Monroe'yu oynadım. Marilyn Monroe... Marilyn Monroe... Sonuç ne? Yalnızca kendi taklidimi oynuyorum".
Sığınabileceği yegâne liman sevgiydi....
Her bir sahnesini yüzde yüz kontrol altında tutarak yaşadığımız bu hayatı, sonradan istediğimiz gibi montajlayabileceğimizi bilsek acaba rolümüzü daha doğal, daha arzulu, daha gerçekçi, daha iyi mi oynardık ?..