Eğer, kendinizi başkalarına sevdiremeden seviyorsanız, yâni seven bir kişi olarak ortaya çıkışınızla, kendinizi sevilen bir kişi yapamıyorsanız, o zaman aşkınız güçsüz ve talihsiz (hasta) bir aşktır.
Dinî bunalım, gerçek bir bunalımın (sıkıntının) sembolü ve ona karşı bir protestodur. Din, sosyal baskı altındaki zavallı yaratığın rahatça bir nefes alışı, ruhsuz bir dünyanın ruhudur. O, insanları uyuşturan bir afyondur.