Çağlayanlar
Ahmet Hikmet MüftüoğluSözler ve Alıntılar
Ey Türk kadını! Irkında ne yaratıcı bir verimlilik vardır ki hem ölüme asker yetiştirir hem sonsuzluğa hüner eriştirirsin!
Sayfa 98 - Sait MatbaacılıkKitabı okudu
Üzümcü...
Ama zaman kalıyor mu? Keseni doldurmak için değil, karnını doyurmak için kullandığın sapanın demirini tarlanın ortasında bırakıp, tüfeğin çeliğine sarılıyorsun... O sınırdan bu sınıra koşuyorsun... Bulgaristan'da ölüyor, Yunanistan'da ölüyor, Acemistan'da ölüyor, Sırbistan'da ölüyor; yalnız yurdunda, köyünde ölemiyorsun.
Sayfa 63 - Sait MatbaacılıkKitabı okudu
BAYRAM...
İnsanlara bir mutluluk sözü veren aşk bile Türkler için bir beladır. Ah, Doğu'da bela olan aşk, neşe olan sevgiden bin kez çok değil midir?
Sayfa 127 - Sait MatbaacılıkKitabı okudu
Göğsünde tutuşan gönül, gönül değil, cephane oldu.
Ya râb belayı aşk ile kıl aşina beni
Bir dem belâ-yı aşktan etme cüdâ beni..
-Fuzuli
Gurur! O her Türk'ün yaradılışındadır. Biz, birbirimizi bundan tanırız, değil mi ?
O benim mutluluğumdu...
Ben ceset, o ruhtu. Ruh uçtu, ceset göçtü. O benim desteğimdi, destek kırıldı ve ben yıkıldım.
Sayfa 136 - Sait MatbaacılıkKitabı okudu